Sen hastanedeyken,
Sanki birşeyin yoktu.
Günlerce iyileşemezken,
İçimi sardı bir korku.
Bize gerçek bir baba oldun.
Hep üstümüzdeydi gözün.
Kolunu kanadını gerdin.
Altın değerinde her sözün.
İnsan gibi insandın sen,
Küçüktüm, seni gördüm ben.
Sen örnek oldun hep bana.
Kurban olam seni yaradana.
Babam, babam canım benim.
Neredesin? hep seni özlerim.
Pencerde, yollarını gözlerim.
Nerede? O nasihat eden sözlerin.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Bir gül var ki, hiç göze görünmez.
Bir gönül var, candan, tene bürünmez.
Bu dikenli yollarda, tek yürünmez.
Ah yanar içerim, hep garip garip.
Bağda bir bülbülüm, öterim sesli.
Her yanım renklidir, kanadım süslü.
Bu gün görmedim yari, bana küstü.
Dertli öter dururum, garip garip.
Bazen şakırım, bazen de susarım.
Pınardan içerim, suya kanarım.
Dertlerle kırıldı, kolum kanadım.
Ah yanar içerim, hep garip garip.
Mesut YÜKSEL
Mesut YÜKSEL
Gelin ata binmiş, salına salına.
Kurdeleyi takmış, beline beline.
Kınalar da yakmış, eline eline.
Oy gelin de gidiyor, Sivaslı gelin.
Gelin duvağını, kapatmış gidiyor.
Bembeyaz kelebek ki, sanki uçuyor.
Ah Baba evinden de, bu gün göçüyor.
Oy gelin de gidiyor, Sivas'lı gelin.
Kolay mı Sivas'lıdan bir kız almak.
Onu ikna edip te, gelin etmek.
Sonra evlenip te, bir yuva kurmak.
Oy gelin gidiyor Sivas'lı gelin.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Yaşım kırk oldu, hayatı yarıladım, belki de.
Ya da tamamladım mı ki acaba?düşündüm de.
Yaşayıp gidiyoruz bizler, hızlı bir şekilde.
Kırk yaşında Kemal'e erer bak, olgun insanlar.
Yaşadık, üzüldük, sevindik, güldük, bu hayatta.
Doğduk, büyüdük, geliştik, yazdık, edebiyatta.
Başarılı olduk ya, olmadık, maneviyatta.
Kırk yaşında filozof olur bak, olgun insanlar.
Aşklar yaşadım, üzüldüm de, ağladım da bazen.
Gördüm ki,terk edildim,terk ettim, böyle bu düzen.
Sevdalar da, ya çok üzülen oldum, ya çok üzen.
Kırk yaşta, hayat felsefesini, çözer insanlar.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL