Ayşegül
Sen Ayşegül'süzlük ne demek bilemezsin Ayşegül.
Denizini kaybetmiş balık olmayı bilemezsin,
Kanatları kırılmış kuş olmayı bilemezsin,
Kalbi atmayan insan olmayı da bilemezsin.
Sen Ayşegül'süz nasıl yaşanır bilemezsin Ayşegül.
Öldüğün halde hayatta kalmayı bilemezsin,
Sadece nefes alıp vermenin yaşamak olmadığını,
Kalbin her sıkıştığında Ayşegül'e biraz daha fazla yer açılıyor diye mutlu olmayı bilemezsin.
Sen Ayşegül'ü de bilemezsin Ayşegül.
Gözlerini, ellerini, gülüşünü, yürüyüşünü, kokusunu, burnunu bilemezsin.
Gözlerini kapattığında tüm dünya da gece olduğunu bilemezsin mesela;
Yada ellerini tuttuğunda dünyanın en huzurlu insanı nasıl olunur bilebilir misin? Bilemezsin Ayşegül.
Güldüğünde kutupların çölden daha sıcak olduğunu bilemezsin.
Yanında yürürken dünyanın en sert Poyraz'ı estiğini bilemezsin.
Kokusunu içine çektiğinde sanki üç akciğerin varmış gibi hissettiğini, bunca yıl aldığın oksijeni tek sefer de almayı bilemezsin.
Burnunun dünyanın en güzel burnu olduğunu, imkanım olsa koparıp cebimde taşıyacağımı bilemezsin.
Bilemezsin işte Ayşegül, sen Ayşegül'ü bilemezsin.
Kimse bilemez, kimse Ayşegül'ü bilemez, siz Ayşegül'ü bilemezsiniz.
Biliyorum sanırsınız ama bilemezsiniz.
Ayşegül'ü yalnızca ben bilirim, ben.
Çağdaş Poyraz PUTUŞ
İsimsiz Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Severim Sanatı Ben
Severim sanatı ben ona ulaşamasam da
Severim sanatı ben ona bulaşamasam da
Sanat yapmasam da yine severim sanatı
Şiir yazamasam da severim imgeleri
Hayal kuramasam da severim fantastik hikayeleri
Sanat yapmasam da severim sanatçıyı
Kitap okuyamasam da severim sözcükleri
Yazı yazamasam da severim güçlü kalemleri
Ben bende olmasamda severim hayatı
Kelimeler olmasada harfler yok olsada severim sözlü sanatı ben
Sanat ruh özgürlüğüdür ruhsal donginliktir
Sanat güzelin dünyasıdır Estetiğin atmosferidır
Severim klasikleri klasik yazamasam da
Hep severim sanatı sanatçı olamasam da
Severim estetikle yazılmış şiirleri
İmgelerin dünyasına katılamasam da
Severim sanatı iliklerime kadar sanatla doyamasam da
severim sanatı ben ben sanat olamasam da
Aşkı kalem
İsimsiz
Okulda
ilim bahçesinde irfan gülleri
büyük küçük dereceğiz okulda
götürmeye bu ülkeyi ileri
bir gayret ki;vereceğiz okulda
cahil insan uzak görür yakını
kazıyalım cehaletin kökünü
bu ülkede kin nefretin ekini
yeşertmedenyolacağız okulda
kan ile yoğrulmuş aziz ülkenin
kaderini ilme,fene dökelim
temelimiz olan altı ilkenin
üzerinde duracağız okulda
gururluyuz keban ile gap ile
harp bitmiştir süngü ile top ile
mücadele şimdi mürekkep ile
neticeye varacağız okulda
İsimsiz
Benim Yetim Kardeşim
Onunda bir yurdu vardı
Caniler bozguna uğratmadan önce
Onunda bir yuvası vardı
Ailesi vurulmadan önce
Ana kokusu nedir bilmezdi
Yetim kalmıştı çocuk yaşında
Onunda gözünden akan yaş
Korkuyla doluydu...
Oda bir çocuktu
Yetim kalmadan önce
O da bir çocuktu
Silahla tanışmadan önce
İsimsiz
