painkiller Ben ,şiirin içinde insanın gözüne gözüne sokulan mesajlara bu mesajların eser yoluyla adeta dikte edilmesine karşıyım bence bu mesajlar eserin içinde onunla tek vücut olmalı eğer illaki isteniyorsa bir mesaj tabiki olmalı ama herşey edebilik potası içinde yer almalı diye düşünüyorum.Siz ne kadar katılırsnız bilemem ama şiirleriniz mesaj kaygısıyla edebiliğinden ödün vermiş gibi geliyor bana okurken insanı alıp götüren o duygu halini engellemekten başka işe yaramıyor.Sanmayın ki hayat görüşlerinize ya da inançlarınıza karşıyım diye bu eleştiriyi yapıyorum tam tersine bunun sizin için faydalı olacağını düşündüğüm için yazıyorum. ben anlayacağınız üzere yalnızca 'Ayna'adlı şiirinizi beğendim ama eminim daha iyilerini de yazabilirsiniz fikri kabiliyetiniz bence çok müsait. 2005-03-26
Ayna
Bu gece çok karanlık uyku tutmadı kalktım
Yüzümü yıkıyorken döndüm aynaya baktım
Gördüklerim rüyamı ayna sana ne oldu.
Ben kendimi ararken aynaya mahluk doldu
Uzun kısa rengarenk çeşit çeşit canlılar.
ipeklerle gezenler üstü başı kanlılar,
Tutamadım kendimi kuvvetimce bağırdım.
Sesimi duyan var mı kimi neden çağırdım.
Korkuyordum evimde aynadaki resmimden
Buharlar çıkıyordu terli titrek cismimden
Çömeldim bir köşeye çenem dizim üstünde
Tam kendime gelmişken bir şangırtı üstümde
Buhardan şekil almış az önceki mahluklar
Ak sakallı dedeler top oynayan çocuklar
Birden kendime geldim bağırdım tüm gücümle
Kimsiniz siz diyerek saldırdım bir hücumla
Ak sakallı ihtiyar kolumdan tuttu beni
Benim adım Adem'dir tanımadın mı seni
Bırak şimdi masalı öbürleri kim dedim
Hepside Adem dedi sana doğru söyledim
Nasıl olur ihtiyar bu sözlerin sırrı ne
Şaşırma evlat dedi bir bak kendi kendine.
Adem GÜLEÇ Şiirleri
Yazılan son 1 yorum gösteriliyor.
İçerikle ilgili 1 yorum yazılmış.
Benzer Adem GÜLEÇ Şiirleri:
Geçen yıl çok dolaştım
Belkıs'a da uğradım
Sarayları aradım
Toprak buldum taş buldum
Irgatın çapasından
Gelinin küpesinden
Sütunun tepesinden
Uçtum yere savruldum
Aklım fikrim zayi oldu
Beynim durdu yoruldu
Sütunlar mimar oldu
Yeniden inşa oldum
O muhteşem günleri
Toyları düğünleri
Yarın denen dünleri
Hayal ettim yoruldum
Dağlar basını eğdi
Başıma taşlar yağdı
Fırat yüzüme değdi
Dalgalandım duruldum
Adem GÜLEÇ
Niye özellikle ben, neden bendeki boşluk
Herhalde benim derdim bile bile sarhoşluk
Kalbimin bir tarafı mukaddes emanetler
Geri kalan tarafta gafletler ihanetler
Bir tarafım Mekke'de secdeye varmış başım
Bir tarafım Roma'da Sezar'larla yoldaşım
Ceset benim/ruh benim,bülbül benim lal benim
Papazım ben ruhbanım hacda yanar haldeyim
Uçuyorum semada dehledikçe atları
Şimşekler çakıyordu demirden kanalları
Uçtuk uçtuk yükseldik arşa dayandık sandım
Atta derman kalmadı ben bir tasa uzandım
Sevinerek hevesle sarıldım ben bu tasa
Epey zorluk çeksem de ulaşmıştım ya arşa
Tuttuğum taş dillendi konuşmaya başladı
Her şey durdu bir anda mahlukat yavaşladı
Ben ne arzım ne sema ne de arşın başıyım
Yolcusunu bekleyen sade mezar taşıyım
Taş başıma dikildi bir de defter verildi
Gözlerimin önünde ettiklerim serildi
Sağ yanımda kıvılcım cephanelik sol yanım
Ettiğimle adalet etme bana Allah'ım
Adem GÜLEÇ
İnsanlar insanlar çeşitli gözler
Buruşuk maskeli,sahtekar yüzler
Senli,benli,sizli,bizsiz sözcükler
Yalnızlık nedir anlamıyorum
Mal nedir mülk nedir saltanat nedir
Sahibim diyenin sahibi kimdir?
Nefsimin kalbimden çaldığı şehir
Hırsızlık nedir anlamıyorum
Ameli unuttuk yüklendik lafa
Beterini yaptık sövdük etrafa
Münafık bedene Müslüman kafa
Arsızlık nedir anlamıyorum
Uyuyan buluttan boşalan seller
Sararan yaprağı savuran yeller
Sürünen bebekler bükülen beller
Halsizlik nedir anlamıyorum
Adem GÜLEÇ