Şiir yazamıyorum av hayvanlarımıza,
Yuvalar dağılıyor, yazık canlarımıza…
Çok şey var söylenilmez, yürekler elvermiyor,
Zaten söylememiz suç, şahsım çok şey biliyor…
Veterinerliğimden, işin ciddiyetinden,
Açıklanamaz şeyler, sır kabul edilenden…
Zorunda da değiliz, duygusallığımız var,
İlham kaynağımızdır, yüreklerimiz yanar…
Mehmet Tevfik Temiztürk
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Av Bahanen, Yuva Yıkma Ve Can Almaktan Başka Bir Şey De Sayılmaz
Ormanlarım barınak masumlar için mekân,
Yaşamalı her bir can edilmemeli talan…
Av bahanesi ancak doğayı katletmedir,
Rab mahlûkatlarını vahşice yok etmedir…
Türler zaten kalmadı kurallar dinlenilmez?
Hayvanlar da duygulu bu zulüm hiç mi dinmez?
Eğlencen vahşice, sen kan dökmektesin,
Dağıttığın yuvayla, kul hakkı yemektesin…
Mehmet Tevfik Temiztürk
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Koskoca Bina Tüm Müdahalelere Rağmen Tamamen Yandı Ve Kül Oldu 6
Vicdanlar sızlıyordu gözlerse ağlıyordu,
Alevler yükseldikçe, yürek dağlanıyordu...
Hemen her şey faydasız, uğraşlar boşunaydı,
Su sanki söndürmüyor, alevler yanmaktaydı...
Etraftan bakılmasa daha iyi gibiydi,
Edilmiş tüm gayretler her şey tüm etkisizdi...
Dedim, Rab'bime karşı ateş korkunç felaket,
Sanki cehennem yeri, nefisten bir ihanet...
Unutamayacaktım, kaçışan insanları,
Yukarıdan bağıran, mahsur kalmış canları...
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Alkollü Saldırgan Dehşet Saçtı 12
Alkollü sürat yapar, yeni arabasıyla,
Nefsi onun düşmanı bütün yanlışlarıyla.
Kahraman kesiliyor, düşünmüyor sonrayı,
Önünde hayatı var, işliyor her hatayı.
Demiyor çocuğum var veya evde hanımım,
Kaza ki kaçınılmaz, alkol bırakır yarım.
Ardından bir tartışma kavrayamaz alkollü,
Alkollü kul zavallı, olamıyor ölçülü.
Güldürüyor herkesi, araba parçalanmış,
Sualler soruluyor, tüm ahali toplanmış.
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK