Sen ki; gölde yüzen, zarif bir kuğu.
Ben ki; camda, silik soluk, bir buğu.
zerafetin, casaretim, olur mu?
Kırarmıyım, el versen, bu kabuğu?
Aşk, ciddi iş, gülüm, cesaret ister.
Prangayla, bağlanıp, esaret ister.
Sen canım, bir umut, olursan bana.
Doğruyu, bulmaya, feraset ister.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Bir yaprak dökümü, zaman.
Bir gün ışığı, göze görünen.
Bir tatlı an belki.
Yada, hüznün tam ortası...
Mevsim hicaz.
Mevsim yaz...
Bunu al, bir kenara yaz.
Bir kış güneşi, umutlar.
Ölüyor bak, karanlıkta...
Havada, yağmur yüklü bulutlar.
Affedenler azınlıkta...
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Sen insan ol, birazcık daha.
Desinler ki, insan bu, aha!
Nasıl, başarılı olursun?
Sanma kolay, yetişir deha.
İster inan, ister inanma.
İnsanın, sabrını sınama.
İyi anılmak, istiyorsan
Benze birazcık, insana.
Kalp kırmak, incitmek kolaydır.
Gerçek insan olmak, olaydır.
Aynaya bak sen, gör kendini.
Aksin, kötülüğe adaydır.
Ego ve kibri, artık bırak.
Bu işlerde, hiç olma çırak.
Üslup ve dil çok önemlidir.
Olma sen, yılan ve çıngırak.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Beni, ne kadar seviyorsun? diyorsun.
Sevgilim; seni, tuz kadar, seviyorum.
Evet, evet!, yanlış duymadın, bunu.
Seni, tuz kadar seviyorum.
Bak denizlere, neden tuzludur?
Deniz, tuzsuz olur mu? sevdiceğim.
Tuzlu kokusu olmasa, deniz neye yarar?
Varsın, yanlış düşünsünler, hakkımda.
Ben seni, tuz kadar seviyorum, bitanem.
Gözlerimdeki yaşların, tuzu kadar.
Ekmeğin, zeytinin, çorbanın tuzu kadar.
Ben seni, yemeğin tuzu gibi seviyorum meleğim
Sensiz, tadsız, tuzsuz ve huysuz biriyim.
Hayatımın, tamamlayıcı tadı gibisin.
Seni, aşkımın, eksiksiz yanı gibi, seviyorum.
Ve ruhumda bıraktığın, güzel bir haz gibi...
İsteyen, istediği şekilde sever sevdiğini.
Sevgilim, ben seni; tuz kadar seviyorum...
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL