Aşka Doğru Uçacağım
Kötülükten geçip,
İyilikleri seçip,
Seherde nöbet bekleyip,
İzninle önlere geçip,
Arşa doğru koşacağım,
Aşka doğru uçacağım.
Hem genelde,
Hem özelde,
Anacağım her bir yerde,
Rabbim Allah diye diye,
Arşa doğru koşacağım,
Aşka doğru uçacağım.
Davam Hakk’a tapmak,
Yoktur haktan sapmak,
Yalnız Sen’den isteyip,
Sabır ile bekleyip,
Arşa doğru koşacağım,
Aşka doğru uçacağım.
Anlayıp anlatarak,
Tanıyıp tanıtarak,
Engelleri aşarak,
Perdeleri açarak,
Arşa doğru koşacağım,
Aşka doğru uçacağım.
Şâir’ül İslâm Yûnus Kokan
Yûnus KOKAN Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Yaz Bunu Kalem!
Âdem der:’’Nedir âlem?’’
İ’lem eyyühel âlem!
Yaz bunu kalem!
Adem bir âlem,
Vücûd bir âlem,
Yaz bunu kalem!
Sema bir âlem,
Arz bir âlem,
Yaz bunu kalem!
Necm bir âlem,
Seyyare bir âlem,
Yaz bunu kalem!
Hava bir âlem,
Bahr bir âlem,
Yaz bunu kalem!
Can bir âlem!
Kan bir âlem!
Yaz bunu kalem!
Nebat bir âlem,
Hayvan bir âlem,
Yaz bunu kalem!
Mantar bir âlem,
Cin bir âlem,
Yaz bunu kalem!
Melek bir âlem,
İnsan bir âlem,
Yaz bunu kalem!
Nevm bir âlem,
Mevt bir âlem,
Yaz bunu kalem!
Dünya bir âlem,
Berzah bir âlem,
Yaz bunu kalem!
Şehadet bir âlem,
Gayb bir âlem,
Yaz bunu kalem!
Leylak bir âlem,
Gül bir âlem,
Yaz bunu kalem!
Kedi bir âlem,
Kelb bir âlem,
Yaz bunu kalem!
Sen bir âlem,
Ben bir âlem,
Yaz bunu kalem!
Şâir’ül İslâm Yûnus Kokan
Yûnus KOKAN
Sen'den Bana Gelen Güldür
Ey Sevgili!
Ey Sevgili!
Her verdiğin sümbüldür,
Yûnus aşkınla bülbüldür,
Sen’den bana gelen güldür,
İster öldür,
İster güldür,
Ölüm benim düğünümdür.
Ey Sevgili!
Ey Sevgili!
Sesi gürdür,
Senle hürdür,
Yûnus aşkınla özgürdür,
Sen’den bana gelen güldür,
İster öldür,
İster güldür,
Ölüm benim düğünümdür.
Şâir’ül İslâm Yûnus Kokan
Yûnus KOKAN
Çanakkale
Nasıl harp,
Nasıl bir savaştır Çanakkale?
Şu gelen ordulara bakın hele!
Geçmek için Çanakkale’yi,
Son sistem donanmayla
Geliyor düşman askeri,
Yığılmış da yığılmış,
Haçlılar küçücük bir karaya,
En büyük darbeyi
Vurmak için İslâm’a,
Gelmişler bir araya,
Sarf ediyorlar bunun için,
Arsızca bir gayret,
Bu millet şehit olur,
Gazi olur da teslim olmaz,
Anlayamamışlar hayret!
Ne vahşice bir saldırı,
Sanki yitirmişler insanlığı.
Adı medeniyet,
Hakikatı deniyet,
Arıyorlar rezaletten mürekkep
Zillette izzet,
Lisanlar, simalar farklı olsa da
Gayeleri bir, bu elbet!
Sineye değil, tüm bedene dolmuş
Asırlardır biriktirdikleri kinleri,
Mermi olmuş, top olmuş,
Terk ederek gelmişleri inleri,
Güya yıldıracaklar müminleri,
Ufukta şimşekler, yıldırımlar
Birbirini kovalar,
Toplar, bombalar,
Mehmetçiğimin göğsünde patlar.
Nefis, nefis
Nefes, nefes
Çanakkale ölüm saçar,
Lağım lağım,
Adım adım,
Mevt insana kucak açar.
Ölüm haykırıyor yer,
Ve ölüm yağdırıyor gök,
Ey hain, kalleş er!
Ve ey hayasız, necis el!
Kolaysa gel,
İmanı Mehmetçiğimin
Yüreğinden sök!
Yerden ordu,
Denizden donanma,
Ve havadan sayısız uçakla
Kusuyor Haçlı içinde ne varsa,
Yılar mı Mehmetçik?
Kalbindeki imanla,
Koşuyor şehadete,
Bu büyük ihsanla.
İşte bu nesl-i Kur’an,
Biliyor ne demek vatan,
Yerleşmiş yüreğe hakiki iman,
Bedir yeniden sahneleniyor sanki inan.
Baksana nasıl uçar?
Eller, gözler
Kulaklar, ayaklar
Kollar ve başlar
Şahit bu ruha dağlar, taşlar
Hak deyu uçan kuşlar,
Yalnız rükûda eğilen başlar.
Ey hak davanın eri,
Ey Muhammed neferi,
Sen feda ettin kendini,
Ne şerefli kanın var ki,
Bayrağa verdi rengini,
Sen ki göğsünü siper ettin.
Atanı üzmedin,
Vatanı çiğnetmedin,
Ezan dinmez dedin,
Bayrak inmez dedin,
Allah için can verdin,
Gül kokulu Resûl’e erdin,
Bu vatanı bize emanet ettin,
Emanetin emin ellerde bilesin.
Şâir’ül İslâm Yûnus Kokan
Yûnus KOKAN
