Yılda iki kez, zam gelse de.
Eriyor kar gibi, asgarî ücret.
Bitsin bu dertler, bir celse de.
Zam geliyor, aynı, asgarî ücret.
Ne geçindirir, ne karın doyurur.
Bir pamuk şekeri, asgari ücret.
Çalış çalış, insan boşa yorulur.
Nedir ki ederi? yok, asgari ücret.
Bir sabır taşı, bir keder mi?
Bitmez çile mi? asgari ücret.
Ne bu, yazılmış kader mi?
Çoğalmayan, eriyen asgari ücret.
Yılda iki değil, dört kez artmalı.
Bu enflasyonda, asgari ücret.
İnsanlar, iyi düşünüp tartmalı.
Kader mi? Yazgı mı? asgari ücret.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Aşk, riske girmektir.
Aslında, cesaret işidir.
Biraz yürek, biraz cesaret.
Kimseye aldırmadan,
Özgürce yaşamaktır, sevmeyi.
Bazen de, yıkılışı, göze almaktır.
Acıya katlanmaktır, aşk.
Bezen, sineye çekmek terkedilişi.
Kabul etmektir, ansızın gidişi.
Uğruna, ölürüm derken, kaybedişi.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Kirpiklerine salıncak kurardı düşlerim.
Kaybolurdum sıcaklığında.
Zemheri gecelerinde adını sayıklardım.
Kan ter uyandırdım, sensiz sabahlara.
Ayaz tutardı yüreğim, üşürdüm.
O an, hemen seni düşünürdüm...
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Karalar bağladım a dostlar.
Yarime kavuşamadım
Yaralar bağladım a dostlar.
Sevdiğimi göremedim.
Arada karlı dağlar var.
Uzun uzun, çok yollar var.
Nidem gardaş, hasretlik var.
Uzakta aşkın, yası var.
Köyden köye, uzak yollar.
Hasretlik hep, bizi kollar.
Issız kaldı, benim kollar.
Susuz kaldı, tek bu çöller.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL