Artık Susma Vakti
Artık susma vakti.
geceyi gündüz gündüzü gece bilme vakti.
zaman dediğin vakte de nefret okuma vakti.
dört mevsimi yaşarken tek mevsim olan kışı yaşama vakti.
artık üşüme vakti
yokluğunda yüreğime kar yağdırma vakti
işte geldi çaldı kapımı ayrılık vakti
uğurlamıyorum seni sevgili
izinsiz geldin, geldiğin gibi de gitmek yakışır şimdi.
artık susma sırası bana geldi.
vakitsiz geldin zamansız da gittiğin şimdi
Yazan Yaren
Yaren (1) Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Yokluğunda
Üşüyorum yokluğunda odam zifiri karanlık
ellerim bedenim hasret kalmış sana
titriyor bütün benliğim yokluğunda
İstanbul beyaza bürünmüş
tıpkı kalbin gibi
bir onlar güzel görünüyor gözüme.
sessizlik bürünmüş içimize
konuşmaz olmuş diller
biter mi bu günler geçer mi
bize yine yaz gelir aydınlık olur mu
güneş bizim için yine doğar mı sevdiğim
ben kışın ortasında bile nefesinle olsa ısınır mıyım
ah yarim sen gittiğin günden beri
ben hiç ısınmak nedir bilmedim bilemedim
yokluğunda ben hiç gülmedim...
YAZAN YAREN
Yaren (1)
Yine Karanlık Geceler
En çokta geceler yakar canımı,
Dört duvar konuşur yalnızlığımda,
yastığında kokundur geriye kalan.
loş ışıklar vurur camdan içeriye
yıldızlar ve aydır eşlik eden karanlık odama.
hiç bir ışık vermez senin kadar yarınlarıma.
Yaren (1)
Gitmelerin Olmasaydı
Sevenin sevdiğine yolun açık olsun diyebilmesi kadar,
kötü bir şey var mıdır bu hayatta.
Canının acıya acıya hoşcakal,
bundan sonra ben yokum hayatında,
bundan sonra kendine iyi bak diyebilmek.
Artık kiminle yürürsen yürü,
benimle yürüdüğün yollarda,
benimle güldüğün gibi onunla da gül diyebilir mi insan çınarına.
Yokum dünyanda zaten olmamışım ki
Olsaydım sebepsiz bırakıp başka gülün kokusunu koklar mıydın?
Hiç diyebilmek ne kadar da büyük koyuyor insana.
Meğer sevmekte fedakârlık istermiş
sevdiğinin mutluluğu için vazgeçmek gerekmiş
geriye bir tek kendine iyi bak cümlesi kalırmış dillerde...
YAZAN YAREN
Yaren (1)
