Eğitim Sitesi

Annem Şiiri

Annem

Beni senden başka, düşünen olmadı.
Beni senden başka, çok seven olmadı.
Senin hakkın hiç, ödenmez ki bilirim.
Annem canı gönülden, seni severim.

Tanrı cennet serdi, ayağın altına.
Yufka yüreğin benzer, sarı altına.
Layıksın, cennetin en üst katına
Annem canı gönülden, seni severim.

Senin sevgin yanında, boş her şey inan.
Görmedim karşılıksız, seven bir insan.
Sevgini anlatamaz ki, hiçbir lisan.
Annem canı gönülden, seni severim.

Rab sana bahşetti, yoktan var etmeyi.
Merhametinden, sevgisinden vermeyi.
İnan sende öğrendim, ilk çok sevmeyi.
Annem canı gönülden, seni severim.

Mesut Yüksel

Mesut YÜKSEL Şiirleri

  

Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.

Benzer Mesut YÜKSEL Şiirleri:

Aşkın Bestesini Yapalım

Seni görünce yazdım, aşkın ilk güftesini.
Kalbim ritmi ile yaptı, bak ilk bestesini.
Birlikte çalsak bu aşkın, ilk melodisini.
Senle bilikte yazsak, savdanın şiirini.

Sözler sen ol, notalar ve müzik ben olayım.
Beste sen ol, solist ve şarkılar ben olayım.
Biz, ölümsüz bir şarkıda, şah eser olalım.
Tüm seven yüreklere, hep aşk ile dolalım.

Mesut Yüksel

Mesut YÜKSEL

Hayat Nedir?

Hayat, bir güç savaşı mı?
Emeğin, ekmek, aşı mı?
Anın, hep, en yavaşı mı?
Nedir hayat, söyle bana?

Hayat, bir iz bırakmak mı?
Yoksa, giz aralamak mı?
Sevmek ve de sevilmek mi?
Emek ile evrilmek mi?

Nedir sence, söyle hayat?
Taze idin, oldun bayat.
Gençlik gidiyor, bak hey hat!
Hayat, vakti, kullanmak mı?

İyi değerlendir, vakti
Bak, zaman, su gibi aktı.
Anlamayan, kaldı, baktı.
Düşünmeyen, kendin yaktı.

Mesut Yüksel

Mesut YÜKSEL

Babam

Babam, ilk sende gördüm, ben mertliği.
Gördüm, adamlığı ve erkekliği.
Sakinliği ve bazen de sertliği.
Oy baba, bırakıp ta gittin bizi.

Gölgen bile yeterdi, üstümüzde.
Sözün çınlardı, kulaklarımızda.
Sen hep içimizdesin, hüznümüzde
Ah baba, bırakıp ta gittin bizi.

Sıcak sohbetini, çok arar oldum.
Gelir misin diye, hep bakar oldum.
Ardından sadakalar, verir oldum.
Ah baba, bırakıp ta gittin bizi.

Baba bir dağ gibi, ata gibiymiş.
Yokluğu gidince, anlaşılırmış.
Ölünce insanlar, yalnızlaşırmış.
Oy baba, bırakıp da gittin bizi.

Mesut Yüksel

Mesut YÜKSEL

Annem Şiiri