Anne Şiiri

Bir Defa Öldün Ya Zamanında, Bir Daha Ölmezsin...

Unutma! Yüreğinde bir ismin imzası var.
Ve sen onu silemezsin söküp atamazsın. Ne kadar uğraşsan da, seninle beraber büyür içindeki sızı.

İlk önce onu hissedersin yabancı tene dokunduğunda. .
Unutma! Bir kere sevdin mi uzun uzun yanarsın.
Sitemler öfkeler birikirken içinde sen azalırsın.
Dilinde küfür elinde kadeh eksik olmaz.
Günler böyle geçer alışırsın.

Unutma! Sabahlar artık gecikir.
İster sağa dön ister sola,
Gözüne uyku değil gidenin hayali gelir.
Kendini rüzgara verirsin.
Elin sigaraya gider.
Her on dakika da bir fena zehirlenirsin.

Unutma! Bir süre güvenmeyeceksin kimseye, kendine sığınacaksın.
Aşk konuşulduğunda sen susacaksın.
Of'larla, ah'larla başlayacaksın her cümleye.
Çevrende sen hariç herkes haksız olacak.
Senin haklılığınsa çaresiz gidecek çöpe.

Unutma! Bir gün kaldığın yerden başlayacaksın.
Biri seni bulacak. .
Önce korkacaksın eski acılara yakalanmaktan biraz ürkeceksin.
Ne kadar dirensen de nafile.
İnsansın sonuçta seveceksin.

Eski acılara bakıp da küsme sevdalara gâvura kızıp da oruç bozulmaz.
Sök at kafandan acaba'ları!
Bir kemik aynı yerden İki defa kırılmaz.

Artık kararmaz gecelerin.
Bir daha yaşlar akmaz gözünden. Sabahların gecikmez.
Kim bilir ağladığın günlere gülersin.

Bir defa öldün ya zamanında? Bir daha ölmezsin.

Can Yücel

SEVİLEN ŞİİRLER

Mona Roza

Mona Roza, siyah güller, ak güller
Geyvenin gülleri ve beyaz yatak
Kanadı kırık kuş merhamet ister
Ah, senin yüzünden kana batacak
Mona Roza siyah güller, ak güller

Ulur aya karşı kirli çakallar
Ürkek ürkek bakar tavşanlar dağa
Mona Roza, bugün bende bir hal var
Yağmur iğri iğri düşer toprağa
Ulur aya karşı kirli çakallar

Açma pencereni perdeleri çek
Mona Roza seni görmemeliyim
Bir bakışın ölmem için yetecek
Anla Mona Roza, ben bir deliyim
Açma pencereni perdeleri çek...

Zeytin ağaçları söğüt gölgesi
Bende çıkar güneş aydınlığa
Bir nişan yüzüğü, bir kapı sesi
Seni hatırlatıyor her zaman bana
Zeytin ağaçları, söğüt gölgesi

Zambaklar en ıssız yerlerde açar
Ve vardır her vahşi çiçekte gurur
Bir mumun ardında bekleyen rüzgar
Işıksız ruhumu sallar da durur
Zambaklar en ıssız yerlerde açar

Ellerin ellerin ve parmakların
Bir nar çiçeğini eziyor gibi
Ellerinden belli oluyor bir kadın
Denizin dibinde geziyor gibi
Ellerin ellerin ve parmakların

Zaman ne de çabuk geçiyor Mona
Saat onikidir söndü lambalar
Uyu da turnalar girsin rüyana
Bakma tuhaf tuhaf göğe bu kadar
Zaman ne de çabuk geçiyor Mona

Akşamları gelir incir kuşları
Konar bahçenin incirlerine
Kiminin rengi ak, kimisi sarı
Ahhh! beni vursalar bir kuş yerine
Akşamları gelir incir kuşları

Ki ben Mona Roza bulurum seni
İncir kuşlarının bakışlarında
Hayatla doldurur bu boş yelkeni
O masum bakışlar su kenarında
Ki ben Mona Roza bulurum seni

Kırgın kırgın bakma yüzüme Roza
Henüz dinlemedin benden türküler
Benim aşkım sığmaz öyle her saza
En güzel şarkıyı bir kurşun söyler
Kırgın kırgın bakma yüzüme Roza

Artık inan bana muhacir kızı
Dinle ve kabul et itirafımı
Bir soğuk, bir garip, bir mavi sızı
Alev alev sardı her tarafımı
Artık inan bana muhacir kızı

Yağmurlardan sonra büyürmüş başak
Meyvalar sabırla olgunlaşırmış
Bir gün gözlerimin ta içine bak
Anlarsın ölüler niçin yaşarmış
Yağmurlardan sonra büyürmüş başak

Altın bilezikler o kokulu ten
Cevap versin bu kanlı kuş tüyüne
Bir tüy ki can verir bir gülümsesen
Bir tüy ki kapalı gece ve güne
Altın bilezikler o kokulu ten

Mona Roza siyah güller, ak güller
Geyve'nin gülleri ve beyaz yatak
Kanadı kırık kuş merhamet ister
Aaahhh! senin yüzünden kana batacak!
Mona Roza siyah güller, ak güller

Sezai Karakoç

SEVİLEN ŞİİRLER

Yorgun Savaşçının Şiiri

İnsan bir açmaza düşmeye görsün

Başlamasın bir çöküntü yürekte

Ölümdür o yerde düşündüğün

Sevilmek de boştur artık sevmek de



Gün ortası karanlık diz boyudur

Acıdır hep geçmişten ne kalmışsa

Yaşamak! O yanıtsız bir sorudur

Huzur bitmiş, hayaller dağılmışsa



Nefes almak yitirir anlamını

Boğazına dizilirken lokmalar

Bir çaresizlik sarar dört yanını

Sesler uzaklaşır, söner lambalar



İsyanın yüreğine sığmaz olur

Hep kader gelmişse sevinç yerine

Ölümün kara gölgesini bulur

Şimdi bakanlar yorgun gözlerine



Bir bozgun başlamıştır ki amansız

Düşmüştür kalelerin birer birer

Bak! Savaşçıların yatıyor cansız

Onlar ki hep sevdiler, hep verdiler



Yitirdin neyin varsa, anla artık

Tek başına kalan sensin ortada

Düşlerin toz duman, umutlar kırık

Dün anlamsız, yarınlar paramparça



Yapayalnızsın koca bir evrende

Uzakta, taparcasına sevdiğin

Gelmeyecek, ne kadar gel desen de

Ondan böyle bir yangın yeri için



Ondan böyle yıkılan bir dünyanın

Altında bak tek başına kalmışsın

Uzağında özlediğin bir anın

Çökmüşsün, devrilmişsin, yıkılmışsın



Sarmış kollarını boynuna ölüm

Ne yapsan boş, kurtulamazsın artık

De ki:-- Hep yalanmış, bitiyor öyküm--

Bak! Can kuşun havalarda çığlık çığlık...



Ümit Yaşar Oğuzcan

SEVİLEN ŞİİRLER