Anne, Hayvan Sevmeyince Çocukları Da Sevmiyor
Aileden gelme şey vicdanla merhamet,
Edinilmemiş ise bu kin ile nefret…
Çocuk, daha bebekken anne ürkütüyorsa,
Dostlarımıza karşı nefret aşılıyorsa…
Çocuk hayvan sevmeyecek insan sevmeyecek,
Babasını itecek, annesini dövecek…
Kaldırım taşlarını kaldırıp fırlatacak,
Kıracak ve dökecek tatsızlık çıkartacak…
Çünkü merhameti yok vicdanı zayıf kalmış,
Hep nefsini düşünmüş hep nefsiyle yaşamış…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Hayvanlar Biz Gibi Değiller
Canlardan ders almalı övüneceğimize,
İbretler toplamalı katledeceğimize…
Yaşamak istiyorlar barış içerisinde,
Davranmamız gerekir hukuk bilincinde…
Onlar, bencil değiller Rabbimizi bilirler,
Doğayı, tabiatı katletmeden severler…
Zalimse düşman seçmiş hayvan âlemlerini,
Düşüncelerini hatta kendi türlerini…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Bir Kadın Eve Hapsettiği Bir Kedi Yüzünden Cehenneme Gitti! 21
Açıp baksa dinine Rab, şerri emretmiyor,
Dilsiz kullarım diyor onlara ruh sağlıyor…
Merhamet emrediyor hak, tavsiye ediyor,
Sense zalimlerdensin ruhun şer dağıtıyor…
Ne ibret alıyorsun ne sevgi besliyorsun,
Ne de bir iyiliği düşünebiliyorsun…
Kedini azıtmışsın sorun oluşur diye,
Yavrulayacağından düşersin endişeye…
Onu zor anlarında evden alıp atmışsın,
Rızkını engelleyip aç susuz bırakmışsın…
Bir de el açıyorsun Rabbe yakarıyorsun,
Şunu bunu ver diye dualar ediyorsun…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Biz, Sevilemeyenlerdendik
Hep barış hâlindeydik küsmek istemiyorduk,
Yumruklar sıkılıyken de konuşamıyorduk…
O, onu dürtüyordu hiç sebepsiz boş yere,
Diyordu, konuşmayacaksın güven bizlere…
Konuşursan küseriz ve seni terk ederiz,
Biz, onu dışlamışız onu görmeyeceğiz…
Sen de muhalif ol ki kendisini bilmesin,
İşin farkına varsın adamdan zannetmesin…
Biz, mütevazııydık adamız, dememiştik,
Dışlamanız ki boşuna biz bir şey değildik…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK