Hayrunnisa Yurttaş ellerinize sağlık çooookkk güzel olmuş.Öğretmenimin sevceğini düşünüyorum 2022-11-10
Anam Babamsın Öğretmenim
İçime bir güneş gibi,
Doğan sensin öğretmenim.
Kalbime bir yağmur gibi,
Yağan sensin öğretmenim.
İlim saçarak cehaleti,
Boğan sensin öğretmenim.
Kötülüklerin önüne seti,
Koyan sensin öğretmenim.
Toplayarak tek tek rakamları,
Sayan sensin öğretmenim.
Geçmişteki tüm yaşananları,
Yayan sensin öğretmenim.
Kendini verdin yeniliklere,
Çalışan sensin öğretmenim.
Tüm zorluklara sabır ile,
Alışan sensin öğretmenim.
Nice ihtişamlı zaferleri,
Anlatan sensin öğretmenim,
Tarihimizdeki neferleri,
Yetiştirensin öğretmenim.
Ne zaman rahat yatacaksın.
Hayattaki çabamsın öğretmenim,
Daha bana ne yapacaksın,
Anam babamsın öğretmenim.
Osman Ali AYDIN
Osman Ali AYDIN Şiirleri
Yazılan son 1 yorum gösteriliyor.
İçerikle ilgili 1 yorum yazılmış.
Benzer Osman Ali AYDIN Şiirleri:
Babamla aran açıkken bile,
Beni şefkatle saran annem,
Nedir bunca çektiğin çile,
Kanardı hep yaran annem.
Çaresizlik içinde kalırdın bazen,
Neydi anlamazdım ki seni üzen ,
İhtiyaçlarımı anlayıp da sezen,
Yoktu ki senin paran annem.
Allah sana vermiş şefkatin eserini,
Tutmaz hiçbir şey sevginin yerini,
Asla saygıda kusur etmediğin erini,
Güler yüzüyle karşılayan annem.
Hasta olunca başımda sen vardın,
Beni kucaklayıp şefkatle sardın,
Aklımda babamdan daha mert kaldın,
Erkek kadar erkek ama bayan annem.
Osman Ali Aydın
Osman Ali AYDIN
Onlarda birer candır,
Hayvanları koru yavrum.
Eziyet edene vardır,
Mahşerde soru yavrum.
Hepsi yeryüzüne renk,
Can taşır insana denk,
Nesillerini devam ettirmek,
İnsanlığın karı yavrum.
Sizlere anlatılır masalı,
Her biri ayrı faydalı,
Bir düşün sofradaki balı,
Bize çalışan arı yavrum.
Kimi uçar kimi sürünür,
Kimi çeşitli renge bürünür,
Gözlerimize ne güzel görünür,
Ayakkabıdaki deri yavrum.
Yük taşır bizim için,
Evlere alışır bizim için,
Hepside çalışır bizim için,
Ayrıdır onların yeri yavrum.
Osman Ali Aydın
Osman Ali AYDIN
Ey nefsim;
Dünya lezzetlerine bulaşmışsın,
Sen günahta kiri nereden bilirsin?
Saltanat sürmelere alışmışsın,
Sen yaratana zikiri nereden bilirsin?
Sana hayat verdi kendi ruhundan,
Her gün uyandıran kimdi uykundan,
Dünya'yı ibaret saydı oyundan,
Sen eşyada fikiri nereden bilirsin?
Tanımadın ki; seni yoktan yaratanı,
Perde ardından bakıp kendini aratanı,
Nimetler içinde yüzdürüp yaşatanı,
Sen verilene şükürü nereden bilirsin?
İnsanların sana vardı ihtiyacı,
Yardım etseydin olurlardı duacı,
Artık gel zorda kalanlara acı,
Sen ağlayan fakiri nereden bilirsin?
Eline geçince her şeyi dağıttı,
Para onun için sadece kâğıttı,
Sonunda pişman olunan ağıttı,
Sen Ebu Bekir'i nereden bilirsin?
Her şeyin mirası kalacak ona,
Kıyametten önce gelinen sona,
Söylemedi mi? Bunları sana,
Sen tek biri nereden bilirsin?
Osman Ali AYDIN
Osman Ali AYDIN