Eğitim Sitesi

Alın Bu Hayvanı, Diyen Gafil Vatandaşa Şiiri

Alın Bu Hayvanı, Diyen Gafil Vatandaşa

Merhametten ayrıldın Hak'tan yana değilsin,
Fedakâr olman gerek neden düşünemezsin?

İşlerin şimdi kötü daha kötüye gider,
Kul hakkı aleyhinde olanları kim sever?

Tam bir yıl evveliydi hatırla o köpeği,
Hani dolaşıyordu Rab'bin sevgi meleği...

Yemek verebilirdin su içirebilirdin,
Kapına geldiğinde sevgi düşünebilirdin...

Telefon kolay geldi açtın belediyeyi,
“Alın şu iti,” dedin götürdüler meleği...

Kapattılar araca aç, susuz bıraktılar,
Sonra bir barınağa acımadan attılar...

Belki üç ya da beş gün ruhu dayanmamakta,
Kul şerre vesileyse Rab, bağışlamamakta...

Vicdan merhamet işi çok kula ağır gelmiş,
Bencil düşünceler var Rab'bi dinleyememiş...

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK Şiirleri

  

Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.

Benzer Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK Şiirleri:

Kedi, Sıkıntıları Defeder

Kul, var algılayamaz hakikat sevincini,
Anmaz ve düşünemez Rab'bin nimetlerini...

Nimet, denildiğinde ekmek su algılanmaz,
Barınak da değildir hep yeme içme olmaz...

Kediler de nimettir, Rab'den gönderilirler,
Rab'be vefakâr kullar Hakk'a sevgilidirler...

Her ne sıkıntın varsa kedi, defedicidir,
Ruhları inceltici merhamet vericidir...

Onları korumalı, Rab'bin rızası için,
Sevip destek vermeli vefa gereği için...

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Bezelye Yemeği

İş yerimiz küçüktü usta, patron, çıraklar,
Şahsım dahi çalışır on beş saat kadar…

Tabi ki biz çırağız ustanın yanındayız,
Garsonlar patronlar var ne derlerse yaparız…

Dedik, iştah kesildi hep aynı yemeklerden,
Bezelye pişirelim hem onu özlemişken…

Dedi, pişirmeliyiz çoktandır yemiyoruz,
Elemanlar doymalı, hemen pişiriyoruz…

Yemek hazırlanırken misafirimiz geldi,
Çok uzaktan tanıdık bizi ziyaret etti…

Dedik, yemek yiyoruz açsanız buyurun,
Dedi, hem de ne açım bize de bir kap koyun…

Adam memnun ayrıldı bezelye yemeğiyle,
Kereste patronuydu ayrıldı temenniyle…

Aradan beş ay geçti dedik, ne pişirelim?
Elemanlar acıkmış menü düzenleyelim…

Bezelye olsun, dedik kararımız kesindi,
Baktık yine misafir aynı esnaf denk geldi…

Hemen içeri aldık yemek yiyoruz, dedik,
Koyduk bir tabak yemek afiyetle yedirdik…

Aradan zaman geçti dedik, olsun bezelye,
Yine aynı misafir geldi yemek yemeye…

Dedik, olmaz buyurun yemek üstünesiniz,
Dedi, bıkmaz mısınız hep bezelye yersiniz…

Dedik, bu tevafuktur sizlere denk geliyor,
Yılda iki kez belki bezelye az yeniyor…

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Tavşan Yünü Almamalı

Yolduklarını duydum acımasız vahşice,
Bu Rab rızası değil yapılıyor haince…

İnsanım niye vahşi, neden hep acımasız?
İnanmak bu değilken neden çok iş manasız?

Para çok mu tatlı da canlar acıtılıyor,
Kazların, tavşanların ciltleri yolunuyor…

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Alın Bu Hayvanı, Diyen Gafil Vatandaşa Şiiri