Aldıkları Kediye Bakamadılar Şiiri

Aldıkları Kediye Bakamadılar

Bir yerden getirmişler daha on gün olmadı,
Şahsımız alsa bile elimizden alındı...

Bu sevimli yaratık evde barınacaktı,
Sahibi olmuşlardı güya korunacaktı...

Mal mı sanılmıştı da sevgi gösterilmedi,
Rab'bi düşünselerdi o, bir eşya değildi...

Toprağı bulunacak, bahçeye çıkacaktı,
Bunlar öğretilecek tatbik yapılacaktı...

Her ne isteği varsa maması veya suyu,
Bütün ihtiyaçları bilinecekti huyu...

Evden bir birey gibi sevilip okşanacak,
Dışarı çıksa bile ardından bakılacak...

Saldılar almadılar, umursamamışlardı,
Baktık ki sokaklarda, şahsım bunu anladı...

Bu onu ilk görüşüm, henüz tanımıyordum,
Bahçe komşumuzunmuş farkına varıyordum...

Annesi var mı yok mu tespit edilemezdi,
Ertesi gün geçerken tekrar fark edilmişti...

Aldım ve eve koydum çok küçük sarı kedi,
Ona kapı açmıştım, şahsımı da çok sevdi...

Sahipsiz bildiğimden bir yer hazırlamıştım,
Kediler arasında barışı sağlamıştım...

Bahçeye çıktığında, evime giriyordu,
Tekrar tekrar çıkıyor ve tekrar dönüyordu...

Ev sahibim görünce kedi Hasan'ın, dedi,
Fazla ses çıkarmadım evi uygun değildi...

Onların olduğundan evlerine aldılar,
Bakamadıklarından dışarıya salmışlar...

Bir daha rastlamadım, on gün evde yoklardı,
Minicik bir canlıyı koruyamamışlardı...

Ne onlarda ne bizde, kedi ortalıkta yok,
Bizde mama ve su bol, yaşayacaktı çok çok...

Şefkatte görecekti, her şey Rab'bin rızası,
Rab'be itaat için, merhamet Hak manası...

Dize içinde bir not:
Bu apaçık tevafuk, Rab'bimizin takdiri,
Kapıma getirildi, şükür aldık içeri...

Toprağı bile vardı, henüz atılmamıştı,
Yukarıdan bir çocuk, kediyi tanımıştı...

(2011)
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK Şiirleri