Aldığım Nefes Şiiri

Aldığım Nefes

Bir ay gibi doğdun gönlüme
Bazen kaybolur bazen görünürsün
Güneş gibisin bazen ısıtırsın
Bazen bulutların arkasındasın

Mevsimler değişir sende değişirsin
Yazın o saçlarında serinlerim
Sonbaharda gözlerinde ıslanırım
Kışın peteğim ilkbaharda çiçeğimsin

Sen gökteki yıldızlar gibisin
Bir çırağ gibi ısıtırsın ruhumu
Sensiz ölümü hatırlarım
Sen ölmeyecek gibi yaşatansın

Hep aklımdasın sevgilim ilham gibisin
Kalbimde patlayan volkansın
Sen benim aldığım nefes gibisin
Verdiğim nefeste benim sevgilim

MEHMET YABAŞ

Mehmet YABAŞ

Dostum

Saçıma aklar düştü, döküldü
Ağzımda diş kalmadı döküldü
Belim iki büklüm oldu büküldü
Zaman çok çabuk geçiyor dostum
Kulağım duymaz gözüm seçemez
Her yanım yara ağrılar dinmez
Gençlik bir daha elime geçmez
Zaman çok çabuk geçiyor dostum
Kalbim tekliyor adımım yavaş
Ölüm ne zaman her zaman telaş
Gözümden akıyor seller gibi yaş
Korkuyorum günahım dağ gibi dostum
Şeker tansiyon bütün hastalık var
Beynim sulanmış düşüncelerim dar
İs işten geçmiş şimdi hak arar
Gidişat iyi değil, değil dostum

MEHMET YABAŞ

Mehmet YABAŞ

12 Nisan

İki bin yirmi, on iki nisan pazar
Türkiye'nin üstünde var, birçok nazar
Benim ülkem atlatır, yalnızca bir kaç, ay var
Yok böyle güzel bir vatan, güzel bir diyar
Dün ve bugün, yirmi dokuz büyük şehirde
Zonguldak ile, Eskişehir de
Benim ülkem atlatır, bir kaç gün içinde
Yok böyle güzel bir vatan, harikulade

Mehmet Yabaş

Mehmet YABAŞ