19 Kurtuluş'u Yine 19 Saniyeyle Kaçırdım
Otobüs görünmüştür, kırk elli adım daha var,
Yani kaçtı sayılır, şahsım yakalayamaz…
Arkadan koşuyorum, mutlaka bineceğim,
Şu kilolu hâlimle belki yetişeceğim…
Durakta binenler var gelen var, demiyorlar,
Kapı kapandı bile şahsıma bakmadılar…
Geciken beklenilir, diye bir kural yoktur,
Şoför daima haklı, buna hakkımız yoktur…
On ikide çıkarsam otobüs yakalanmaz,
Daha erken çıkamam bunun mümkünü olmaz…
Bin metre kadar yürür, önce eve gelirim,
Otobüs gelmektedir bunu da net bilirim…
Yirmi dakikam geçmiş, zaman net sınırdadır,
Eve girer çıkarım, evim tam ortadadır…
Tüm insanlar eşittir, öncelik tanımazlar,
Bu haddimize düşmez kınamakla da olmaz…
Çevrem olmadığından komşularım pek sevmez,
Bekâr olduğumuzdan itibar da edilmez…
Biz de selam vermeyiz, zaten alan da olmaz,
Yüzler çevriliyorsa, selamım sağlanamaz…
Beş dolmuşumuz vardır onlar bizden memnun,
Şahsımız hepsine küs, bunun sebebi uzun,
Bu tek taraflı küslük bir kez yemin etmiştik,
Rab’bim hepsinden razı, onlara ayıp ettik…
Bir saat da beklenmez, bari eve döneyim,
Gerçi evde yemek yok yarını bekleyeyim…
Bu hep böyle sürecek, otobüs kaçacaktır,
Erken çıkamıyoruz, tercih olmayacaktır…
Yarın yine aynı şey bu böyle sürecektir,
Yine de yakalarız, yüzümüz gülecektir…
Yine gecikeceğiz, otobüs kaçacaktır,
Suç yine şahsımızda, zamanlamam yanlıştır…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK