Bilemiyorum.
Hangi kuşun altındaydı çocukluğum.
Çocuk görür bakardım güvercin yumurtalarının altına.
Güzel, ince yuvalar.
Bakardım sevgi ile.
Küçücük yeni çıkmaya başlamış kanatlarıyla.
Büyüyen yavrular.
Beklerlerdi annelerini.
Doyurmak isteyen bir edayla gelirdi anne.
Eğilirlerdi gagalarıyla.
Anne boşaltırdı yavrusunun gagasına yiyeceği.
Ne meşakkatliymiş meğer.
Yavrular büyütmek bir ömür yaşarken.
Gördüğümde kuştaki çabayı.
Anlayamazdım o zaman.
Anlıyorum şimdi.
Bülent Tüsen
Bülent TÜSEN