Deli gönül gördüğüne vurulur
Her sevdaya umut bağlar
Sarılır
Ve hepsinde yolda kalır
Yorulur
Aşk dikeni gül gibidir
Ağlarım
Gözlerimi bir kör duman bürür de
Durduramam göz yaşlarım yürür de
Düşmanım geçerken selam verir de
Ciğerparem el gibidir
Ağlarım
Sevda günden güne daha derbeder
Çünkü zaman kötü
Gün günden beter
Herkes dar gününde bırakır gider
Bu can aşka kul gibidir
Ağlarım
Erdal ERCİN Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Bir uçsuz bucaksız sevdaya düştüm
Çizemedim sınırını çapını
Öyle bir sancılı yara ki şaştım
Bulamadım merhemini hapını
Ellerim varmıyor bağrıma çöksem
Bu zalim aşkını kalbimden söksem
İlaç olur muydun içimi döksem
Geldim gittim çalamadım kapını
Can bedenden bıktı
Her şeyi serdi
Düşmanı boş verdi
Dostu boş verdi
Ne gelecek derdi
Ne ekmek derdi
Tutamadım bir baltanın sapını
Erdal ERCİN
Takılmışım seller gibi peşine
Yorulursam yorulduğum güne yuh
Seni düşürmeden aşk ateşine
Durulursam durulduğum güne yuh
Sevenin dileği gelir yerine
Bize sebep olan yerde sürüne
Yaşadıkça senden başka birine
Sarılırsam sarıldığım güne yuh
Bir zaman geçtiğin yolda bir taşım
Yolcusu olmayan yola yoldaşım
Ayak uçlarına değmeden başım
Kırılırsam kırıldığım güne yuh
Ey düşma ateş et
mermini harca
Cephanen boşalsın,bana gel borca
Dikmeden sevdalı sancağı burca
Vurulursam vurulduğum güne yuh
Beni zehir gibi taşı kanında
Dolanayım bedeninde
Canında
Mahşer günü başkasının yanında
Dirilirsem dirildiğim güne yuh
Erdal Ercin
Erdal ERCİN
Gönül sultanını bulsaydı bu yaz
Dağları delerdi
Hey benim ömrüm
Aşığın elinde bir mızrap bir saz
Neyzenin elinde ney benim ömrüm
Aklının estiği her yere gider
Şahlanır
Dört yanı toz duman eder
İnatçı bir seyis izini güder
Rüzgârın çocuğu
Tay benim ömrüm
Ne bir arayan var
Ne bir soran var
Ne bir işiten var
Ne bir gören var
Yolları kapalı
Kar var
Boran var
Bir dağın başında köy benim ömrüm
Biner son nefese
Gider son ümit
Harcanır kredi
Tükenir limit
Üç günlük açlığa bir gevrek simit
Yanında bir bardak çay benim ömrüm
Erdal Ercin
Erdal ERCİN