Ağaçtan bal topladım.
Ah sırtımı yasladım.
O yar baldan tatlıdır.
Kavuşunca anladım.
Hasret büyüttü beni.
Kıskanırım tek seni.
El ilişmesin sana
Bana sözledim seni.
Gitme yar uzaklara.
Düşme dar tuzaklara.
Çok nazar değer bize.
Kıyma sen ikimize.
Mesut YÜKSEL
Mesut YÜKSEL Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Geçti dört mevsim.
Geldi yalancı bahar.
Senle yaşadığımız.
Nice anılar var.
Sevmekti insanca.
Tek istediğim.
Gülmekti doyasıya.
Hep beklediğim.
Sevmedin beni sen.
Güldürmedin yüzümü.
Seven böyle olur mu.
Açtın şimdi gözümü.
Ettiğini bulasın.
Ahım ile yanasın.
Sanma sana kar kalır.
Hep sevgisiz kalasın.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Seninle güzeldi, Kadıköy, Moda.
Seninle güzeldi, Beşiktaş, sahil.
İstanbul, güzel değildi aslında.
Seninle güzelleşiyordu şehir.
Yollar, kaldırımlar, ağaçlar...
Senleyken güzel ve renkliydi.
Camekanlar daha aydınlıktı sanki.
Beyoğlu bile, daha cıvıl cıvıldı.
El eleyken, kıskandırdı bizi zaman.
Çabucak tüketiverirdi kendini.
Oysa yalnızken öyle mi?
Geçmek bilmezdi, uzun saatler...
Herşeyin anlamlıydın bir zamanlar.
Şimdi yoksun...
Anılar geziyor, buluştuğumuz yerlerde.
Şehir, daha bir ürkek, sönük.
Kadıköy soğuk, bu aralar.
Beşiktaş, pek bir tenha...
Sen yokken, yalnızlık bir dost.
Şehir yalnız, ben yalın...
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Seven gönüller, renklenir.
O gülüşler, çiçeklenir.
Bak kavuşunca, aşıklar.
Sıcak sohbetler, zevklenir.
Ah! el ele, tutuşunca.
Ayağım kesilir, yerden.
Aşktan, kalpler tutuşunca.
Derim, ne yardan, ne serden.
Aşk, samimi, yaşanırsa.
Ona, güzel başlanırsa.
Sevgi, ömür boyu sürer.
Saygısızlık, dışlanırsa.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL