Adalet
Niye özellikle ben, neden bendeki boşluk
Herhalde benim derdim bile bile sarhoşluk
Kalbimin bir tarafı mukaddes emanetler
Geri kalan tarafta gafletler ihanetler
Bir tarafım Mekke'de secdeye varmış başım
Bir tarafım Roma'da Sezar'larla yoldaşım
Ceset benim/ruh benim,bülbül benim lal benim
Papazım ben ruhbanım hacda yanar haldeyim
Uçuyorum semada dehledikçe atları
Şimşekler çakıyordu demirden kanalları
Uçtuk uçtuk yükseldik arşa dayandık sandım
Atta derman kalmadı ben bir tasa uzandım
Sevinerek hevesle sarıldım ben bu tasa
Epey zorluk çeksem de ulaşmıştım ya arşa
Tuttuğum taş dillendi konuşmaya başladı
Her şey durdu bir anda mahlukat yavaşladı
Ben ne arzım ne sema ne de arşın başıyım
Yolcusunu bekleyen sade mezar taşıyım
Taş başıma dikildi bir de defter verildi
Gözlerimin önünde ettiklerim serildi
Sağ yanımda kıvılcım cephanelik sol yanım
Ettiğimle adalet etme bana Allah'ım
Adem GÜLEÇ Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Pınar
Aman pınar ne olur acı acı akmasan
Zehir olup başları bağırları yakmasan
Eller ne derse desin el sözüne bakmasan
Ne sen memnun ne de o eller menun kenarda
Çalılar arasında güller açmış pınarda
Han garip hancı garip yolcuların suçu ne
Yolumuza giderken düştük derdin içine
İşlerimiz karıştı döndü arap saçına
Ne saç memnun ne arap berber memnun kenarda
Tutam yıkayam dedim su akmıyor pınarda
Bu pınara ağalar paşalar gelme dimi
Gelinlere kızlara suyundan vermedimi
Tadını herkes bilir içipte görmedimi
Senden içenler bilir hepsi memnun kenarda
Acı diyenler desin suyu kesme pınarda
Susadık suyumuz yok pınarı kurutmayın
Gözelerde dikeni ayrığı büyütmeyin
Toprak susuz yaşamaz toprağa kin gütmeyin
Başaklar susuz kalmış boynu bükük kenarda
Bir gözleri kapanmış bir gözleri pınarda
Adem GÜLEÇ
Adalet
Niye özellikle ben, neden bendeki boşluk
Herhalde benim derdim bile bile sarhoşluk
Kalbimin bir tarafı mukaddes emanetler
Geri kalan tarafta gafletler ihanetler
Bir tarafım Mekke'de secdeye varmış başım
Bir tarafım Roma'da Sezar'larla yoldaşım
Ceset benim/ruh benim,bülbül benim lal benim
Papazım ben ruhbanım hacda yanar haldeyim
Uçuyorum semada dehledikçe atları
Şimşekler çakıyordu demirden kanalları
Uçtuk uçtuk yükseldik arşa dayandık sandım
Atta derman kalmadı ben bir tasa uzandım
Sevinerek hevesle sarıldım ben bu tasa
Epey zorluk çeksem de ulaşmıştım ya arşa
Tuttuğum taş dillendi konuşmaya başladı
Her şey durdu bir anda mahlukat yavaşladı
Ben ne arzım ne sema ne de arşın başıyım
Yolcusunu bekleyen sade mezar taşıyım
Taş başıma dikildi bir de defter verildi
Gözlerimin önünde ettiklerim serildi
Sağ yanımda kıvılcım cephanelik sol yanım
Ettiğimle adalet etme bana Allah'ım
Adem GÜLEÇ
Tertemiz
Çocuğum çıkar oynarım.
Kirlenir elim ayağım.
Üşenmez hemen yıkarım.
Elim yüzüm tertemiz.
Tırnaklarımı büyütmem.
Eli önlükte kurutmam.
Mendili evde unutmam.
Üstüm başım tertemiz.
Saçlarım tıraşlı temiz.
Her sabah tarar annemiz.
Pireyi biti bilmeyiz.
Saçım başım tertemiz.
Çeşit çeşit olur çöpler.
Plastikler patlak toplar.
Çöpcü amca gelir toplar.
Sağım solum tertemiz.
Komşum temiz sokak temiz.
Temiz olanı severiz.
Tüm sokak bir aileyiz
Evim yolum tertemiz.
Adem GÜLEÇ
