Tamamıyla yanlış söz, hem aldatma amaçlı,
İnsafsızlık önerir, vicdansızlık imalı...
Acıma hoş bir duygu, mutlak acımalıyız,
Vicdanı ruhumuzda, tam barındırmalıyız...
Zalime söylenilir, zulmünü yapsın diye,
Taş kalpli yüreğiyle, başvurur her hileye...
Sen acıyacaksın ki, merhametin gelişsin,
Yüreğinde vicdanın, mazluma fayda versin...
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
İnsanlıkça dışlanıp kabullenilmeyince,
Ruhu, canı maddeden nesne zannedilince…
Tüm kediler için aşağılayıcı tavırla,
Tiksinti arz ederek alçaltıcı bakışla…
Eve girip çıkıyorlar mı diye konuştu,
Sevmediği belliydi ruhunda sevgi yoktu…
Her birisi de evde biz gibi yaşamakta,
Onlar ruh taşımakta onlar can taşımakta…
Çünkü sen anlamazsın candan anlayamazsın,
Bencil insanlar gibi merhametten uzaksın…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Bizden isteği vardı dedi şurayı ara,
Dedim, oradaki kim sokma bizi zarara…
Dedi, oğlum olacak gelsin alsın diyerek,
Anladım, bu bir sorun aramak gerekecek…
Aradık cevapsız yer ya da yanlış numara,
Binmedim aracıma yaklaştım ihtiyara…
Adresini bilmiyor dedim, cebindekiler,
İpuçları lazımdır, her ne var ise göster…
Şahsımdan da hiç korkma senin hizmetindeyim,
Evine varacaksın Rab içindir yeminim…
Su faturası bulduk üzerinde ad vardır,
Bu Mevlit de kim, dedim dedi, bacanağımdır…
Adres tamam olmuştu önce 20’ye bindik,
Sualler için cevap uymayınca da indik…
14 olur, denmişti neyse ona da bindik,
Adresteki yerlere onunla ilerledik…
İhtiyar açılmıştı neşelenmişti birden,
Adresinde inince koşmuştu sevincinden…
Adres doğru olmalı anahtarıyla açtı,
Uzağından bakındım huzura ulaşmıştı…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Üç Ayaklı Sehpanın Dengesizliği
Bir baktık satılıyor eskicinin elinde,
Dedik, almak lazımdır hem de ucuz şekilde…
Dedik, bunlar ne kadar, kaç kuruş vereceğiz?
Adamda vicdan yokmuş lafı düzelteceğiz…
Yani kaç lira eder bu sehpanın ederi?
Dışarıyla aynıymış bunların bedelleri…
Alamadık ve döndük sonra tekrar uğradık,
Tekrar soralım, dedik ağzını araladık…
Rakamlar birden düştü ikisi kırk edermiş,
Patron bu adam imiş öbürü acemiymiş…
Aldık, getirdik ve temizleyip düzenledik,
Duvarımın dibine düzgünce yerleştirdik…
Yatağımız da yerde sehpa başucumuzda,
Diğeri masamızda sağ ön tarafımızda…
Şifalı çaydanlığım sehpanın alt rafında,
Dosyam evraklarım var en üst cam raflarında…
Alta kediler girer birbirleriye oynar,
Tak, sehpa devrilmekte halım tamamen batar…
Çınar yaprağı suyum, şifalı çay dökülmüştür,
Haftalık kaynatırız bize öngörülmüştür…
Yere mi dökülecek lanet sehpa yüzünden?
Halımız boyanacak bu cehaletimizden…
Kürt Melahat, demişti içersen düzelirsin,
Kireçlenmelerine şifa edinebilirsin…
O’da Deli Emine’den Tıp ilmini edinmiş,
Deli Emine ise topallardan öğrenmiş…
Çınar yaprağı kırk saniye taşımlık kaynar,
Ardından soğutulur günde iki kez kadar…
Aç ve tok fark etmez bel fıtığına uygunmuş,
Ve kireçlenmelerde şifa oluşturuyormuş…
Biz, kefil olmasak da bu bize iyi gelir,
Kireçlenmem azalır kramplarım engellenir…
Gelelim sehpamıza kaldığımız yerlerden,
Siz inanmasanız da hakikat günlüklerden…
Devrilmesin diye sandalyeye bağladık,
Sol arka ayağını sol ayağıyla sardık…
Sehpamız taş gibiydi artık devrilmeyecek,
Kediler oynasa da çayım dökülmeyecek…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK