Bilmediğin besbelli, zorlama hiç kendini,
Öğrenemediğin şeydir, sınama bilgini...
Teşhis edemiyorsan, psikolojik deyiver,
Başka bildiğimiz yok, bunu da atlatıver...
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Dil bilgisi zaten yok imla dersen kalmadı,
Paragraf, nokta, virgül pek işe yaramadı…
Biri el yazısı, der bozar düzenimizi,
Diğeri düz yazı, der bilir öz dilimizi…
Kimi dik, kimi eğik, der o ona rest çekiyor,
Sayı, harf yazılmıyor, dilimiz bozuluyor…
Diyorum, ne harf varsa hiç birisi kalmasın,
Dumanla haberleşelim ya da kuş kullanılsın…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Ruh, yemin verenlere Rab hatırlatmasıdır;
Evliyalaşanların rüya zannetmesinde…
Ruh; bekleyişleriyle bilinmezlikten öte,
Tek tadımlık bir tattır boyutlar üzerinde…
Ruh, Rabbin bilinmesi, nefsin sıfırlanması,
Varın açılımında, ölüm başlangıcında…
Ruh, Rabbimizden özdür, yaratıldığımızdan,
İpuçları çuvalı bir merdiven dibinde…
Veyahut boyut dışı mekân ortamlarında,
Miraç anılarıdır, hatırlamadığımız…
Çünkü ruh bilinmezlik, bilim ile tatlanan,
Bekle denilen şeydir yaratan karşısında…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Ey gafil şunu bil ki bizler günahsız doğduk,
Rab'bimizce sevildik, Rab'bimizce korunduk...
Şeytan bize göz kırptı, yolumuzdan ayırdı,
Davetiye gönderdi, bâtılda ki yoluna aldı...
İnkâr edişimizde, nefisle ahbap olduk,
Kibir, gurur, şirk derken vicdansızlığı bulduk...
Ruhumuz ıslah olmaz, kötülük engellenmez,
Ahlâk, merhamet, vicdan, adalet, hiç gelmez...
Merhametle yaklaşıp, iyilik etmemiz gerek,
Kalpleri, kırmadan, adil olmamız da gerek...
Fakat bu mümkün değil, biz kırar ve dökeriz,
Şeytan emir verecek, zalim de bilineceğiz...
Tevazuu hiç bilmeden, bazen incitiyoruz,
Bağışlayamıyoruz ve hiç affedemiyoruz...
Dünya değil cehennem, boşuna oynamışsın,
Hakk'ı yaşamamışız, gerçeğe inanmamışız...
Aldanmak zor meslek, sonunda cehennem var,
Kalbinde ruhi boşluk, bir de meçhul korkun var...
Çünkü nefis isyankâr, nefsimizdir aldatan,
Rab'be isyan ettirtip, ruhunu da kandıran...
Gel artık merhamete, gezegen yıpranmasın,
Vicdanın yumuşasın, günahların azalsın,
Kullar ki çok nefis kâr, tövbekâr da olmuyor,
Rab'bim emirler vermiş, emir dinlenilmiyor...
Günahkâr bir şairim, günahlarımı saydım,
Hesabım var nefsimle daha yok sayamadım...
Cennet oldukça geniş, ruhumu adamışım,
Hakikati anladım, henüz daha yaşayamadım...
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK