Baver Erdoğan Şiiriniz çok güzel . Ellerinize sağlık 2015-05-25
Acı Aşk
Bazen soruyorum kendime
Ben onu düşünüyorum
Acaba o beni düşünüyor mu?
Her gün Her dakika
Ben onu seviyorum
O da beni seviyor diyorum
Galiba kendimi kandırıyorum.
Beni sevmediğini adım gibi biliyorum.
Ben onun için ölürüm.
Canımı gözümü kırpmadan veririm.
Hayatımı, her şeyimi feda ederim.
Onunda beni sevmesini çok isterim.
Beni böyle üzmeye hakkı var mı?
Canımı yakmaya hakkı var mı?
Onun beni sevme şansı var mı?
Benim de mutlu olma hakkım yok mu?
Hayatta en tatlı şey seni sevmek iken
Nasıl seni sevmek bu kadar acı oldu.
Aklıma geldiğinde neden kalbim acıyor.
Be insafsız sensiz olmuyor.
Her şey bomboş şu hayatta
Senin aşkınla yaşıyorum bu hayatta
Seni sevmekle yetinmek zor geliyor
Artık bir şeyler yapmam gerekiyor.
Sen su ile çiçeğin hikâyesini bilir misin?
Suyun çiçeği ne kadar sevdiğini bilir misin?
Ama su sadece lafta sever, onunla ilgilenir.
Kendini ona vermez, sevgisi yetmez ve çiçek ölür
Ey yar seni çok seviyorum.
Hayatım boyunca hep seni arzuluyorum.
Aşkınla yandım, kül oldum, bitiyorum
Yakma beni, sev sen de beni.
BAŞAK KARADAĞ
Başak KARADAĞ Şiirleri
Yazılan son 1 yorum gösteriliyor.
İçerikle ilgili 1 yorum yazılmış.
Benzer Başak KARADAĞ Şiirleri:
SOĞUK BİR PAZAR SABAHI,
KAPLAMIŞ SİYAH BULUTLAR HAVAYI,
SAAT 05:20 DOLAYLARI,
PENCEREDEN BAKARKEN SİYAH BULUTLARA,
SEN GELDİN BİRDEN AKLIMA,
BENİ TERK ETTİĞİN GÜNDEN BU YANA,
KALBİM BENZEMEKTE ŞU GÖKTEKİ SİYAH BULUTLARA,
SABAHIN SOĞUĞU İÇİMİ ÜRPERTİYOR,
NELER ÇEKTİĞİMİ ALLAH`TAN BAŞKA KİMSE BİLMİYOR,
AKLIMA SENİNLE GEÇİRDİĞİMİZ GÜNLER GELİYOR,
HANİ DERDİK YA BİZİ ANCAK ÖLÜM AYIRIR DİYE,
gülüm sözümüzü tuttuk be,
BİZİ ANCAK ÖLÜM AYIRDI YİNE...
BAŞAK KARADAĞ
Başak KARADAĞ
Sensiz geçen günlerime bakıpta
Sensizliğe bir köprü atmak istedim
Belki o zaman birleşir ellerimiz diye
Sensiz olamayacağımı anladım ben
Sensiz yapamayacağımı...
Beklerim seni ben
Yeter ki sev beni sen,
Yeter ki bırakma beni...
Bir daha sevemem seni
Keşkelerle yaşamak istemiyorum
Bırakma beni... pişman etme sevdiğime...
Bir daha sevemem seni
Ne olur bırakma ellerimi...
BAŞAK KARADAĞ
Başak KARADAĞ
Ben seni kocaman bir yürekle sevdim. Gözlerim değil, yüreğimdi seni
gören.
Sen damarlarımdaki kana karışıp, geldin oturdun yüreğime. Bir başka
yerde
olamazdın zaten. Sen, benim en değerli yerimde, yüreğimde olmalıydın,
orada kalmalıydın. çok aşka ev sahipliği yapan bu yürek, ilk kez bu
kadar
kolay kabullendi seni. Herhangi bir konuk değildin artık. Bu yüzden
ne
ağırlama faslı vardı, ne de uğurlama. O yüreğin gerçek sahibiydin.
Şimdi sonbahar, kışa giriyoruz ya... Ben dört mevsim baharı yaşadım
seninle. çiçek çiçek açtın yüreğimde. Gökkuşağı zayıf kaldı, senin
renklerin karşısında. Taze bir yaprak gibi yeşildin. Açelya idin
pembeliğinle. Üzerine çiğ taneleri düşmüş sarı güldün. Kırmızıydın
bir
ateş gibi. Ve maviydin... En çok bu renkle anmayı sevdim seni. Denize
tutkundum, denizi sensiz, seni de denizsiz düşünemedim.
Seni severken dünyayı da sevdim ben, insanları da... Kendime bile dar
gelirken, içinde herkese yer olan bir hayatın sahibiydim artık. En
kızgın,
en tahammülsüz olduğum anlarda bile, seni düşünmek yetti bana.
İçimdeki
sevinç yüzüme yansıdı, güldüm. Beni öylesine güldüren senin sevgindi
ve
ben kaygısız, içten gülüşün ne demek olduğunu, nasıl güzel bir şey
olduğunu anladım seninle...
Her şeye rağmen sevdim seni. Güçlüydüm ve aşamayacağım hiçbir zorluk
yoktu. Koca bir kente, koca bir ülkeye kafa tutabilirdim. Sen elimden
tuttuğunda, patlamaya hazır bir volkan gibi hissederdim kendimi.
Menzil
sendin ve ben o menzile ulaşmak için önüme çıkan her şeyi yok
edebilirdim.
Sana ulaşmamı engelleyecek her şeyi eritirdim, kül ederdim. Sana
ulaştığımdaysa sakin bir göle dönüşürdüm. Ve o göle bir tek sen
girebilirdin.
Sevdim ve hayrandım da... Her halin çekti beni. Duruşunu, uyumanı,
gülmeni, kızmanı, şaşkınlığını, saflığını, kurnazlığını, çocukluğunu,
olgunluğunu sevdim. Sesini de sevdim suskunluğunu da.
Küçük oyunlarını, kaprislerini, sitemlerini, korkularını sevdim. Seni
ve o
doyumsuz sevdanı, uçarı sevdanı anlatacak kelime bulamadım çoğu
zaman.
Sığmadın cümlelere ve hiçbir cümle seni
yeterince tarif edecek kadar derin olmadı.
Seni severken yorulmadım. çünkü sen yaşam kaynağıydın. Her gün
yenilendim.
Seninle çoğaldım, büyüdüm. Eksik kalan neyim varsa tamamladın.
Ölmeyecektim çünkü sen ölmezliğin ta kendisiydin.
Sevdim işte ötesi yok...
BAŞAK KARADAĞ
Başak KARADAĞ