Aç Gözlerini
En sevdiğin elbiseni giydim
Bu gece kokunu sürdüm
Solgun yüzünü okşadım
Sessizce saçlarından öptüm
Yazdığın mektupları okudum
Kana kana su içer gibi
Plaklarını çaldım ah!
En çok o şarkıda özledim seni.
Issızlık kapıyı çaldı, açmaya korktum
gece yarısı
Şehir uykuya daldı, baktım dışarıya
katran karası
Rüzgar telaşla kokunu getirdi bana
aldım koynuma
Buseni hafızamdan koparıp
iliştirdim dudaklarıma
Üşüdüm karanlıkta
Tenine dokundum hissetsin diye
Aç gözlerini
Erguvanlarına su verdim
İçerken benimle konuştular
Yastığını okşadım, kokladım
Anılar uçuştular
Soluğun saçlarımı yaladı sanki yine
bir meltem gibi
Yakıştılar
Boğuldum karanlıkta
Yanı başımdasın benden çok
uzaklarda
Ellerimi tut dokun bana
Aç gözlerini.
Attım kendimi caddelere
Yeşil ceketin sardı beni
Yürüdüm üstüne karanlığın korkusuz
Tuttum ellerini.
CAN DÜNDAR
KARMA ŞİİRLER Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Duyuyor Musun?
Duyuyor musun sessizliği
Beni anlatiyor değil mi.?.
Geceleri senin için ağladığımıda söyledi mi.?.
Peki ya gündüzleri hiç mi bahsetmedi.?.
Duyuyor musun yanlızlığı.?.
Beni anlatiyor değil mi.?.
Gözlerine aşık olduğumuda söyledi mi.?.
Peki ya gülüşlerini? Onlardanda bahsetmedi mi.?.
Duyuyor musun geceyi.?.
Beni anlatiyor degil mi.?.
Yıldızlara bakarken seni düşündüğümüde söyledi mi.?.
Peki ya göz yaşlarımı? Onlardanda mı bahsetmedi.?.
Destan ÖZTÜRK
KARMA ŞİİRLER
Baba
Neden baba,neden bizleri ellerimizden tutup yavaş yavaş bıraktın.ELVEDA,dedin ve artık sen bize bir o kadar yakın,bir o kadarda uzaksın.Sanki eller daha dünden razıydı bu mutluluğu bozmaya...
İşte,başardılar da bizi sensiz bırakmaya.
Bak baba,bak bi acı içinde yetişen fidanlara.Böyle acıyla yetişen fidan hiç gördün mü sen baba...yoo,görmemişsindir sen baba.ASlında baba o acıların içinde ki en güzel mutluluk:seninle olandı BABA...
KARMA ŞİİRLER
Gecede Düş Fırtınası
geceyle gelen bu sükûnetin hayallerime sinen,
fikrimi sindiren gerçekliğiyle,
her günün hançerlendiği bu vakitlerde buluşmaktan yorgun artık yüreğim,
aydınlık bir gün,
hiçbir gizemi olmayan bir kadın gibi
yatınca karşıma sereserpe güzelliğiyle
olabildiğince kişiliksizleşiyor gözlerimle karşılaşan tüm nesne...
gece büyüsünün bulaştığı duygular,dönünce kendi özüne
acıtan,yakartan sözcüklerin mimarı oluyor bir anda insan.
gecelerde...
her çıt sesinde kara bir elin arkasından uzandığını
tahayyül eden küçük ve ürkek bir yüreğin sahibi oluyorum bazen
sevdaya kurban bir pervane gibi mum ışığında dönüyorum bazen
özlemlerim önümden tabur tabur geçerken
hayale 'DUR'demek yetmiyor bazen
geceler...
düşlerimi ateşe verdiğinde
gözlerimden damlayan yağmur söndürmeye yetmiyor
geceler...
tekliğimi yüzüme acımasızca vurunca
yüreğimin sol yanındaki boşluk birden ağırlaşıyor...
gecelerin birinde AŞK,
gümüş kuşların göğü süslediği,
yalnızlığın beni bırakmayacağına yeminler ettiği,
iki kat kara boyanın atıldığı,
özüme yerleşen intizara inat,
yüzümde belirginleşen hüznün
çizgilerini silmeye gel.
yokluğun acısıyla kararan gönlümü
kendi rengin beyaza boya aşk.
kızıl hançeriyle vurunca gözlerimin akını gece
kan dolan gözlerime
hilalleşip vursan o an
memleketim kadar yüce olacaksın gönlümde aşk...
İBRAHİM ÇALIŞ
SAVRAN İLKÖRETİM OKULU
GÖLBAŞI/ADIYAMAN
TÜRKÇE ÖĞRETMENİ
KARMA ŞİİRLER