Merhaba Anne!
bak ben geldim...
gelmezsin..!yolun çok uzak demiştin ya!
ben o uzak yolları aştımda geldim....!
hani beni ugurlamak için,
bizim eski evin,oraya kadar gelmiştin ya,
sonra boynuma sarılıp,
bizi unutma demiştin.
ben unutmadim Anne!
o sımsıcak kucagını,
beni saran kollarını,
saclarımı okşayan ellerini,
unutmadım Anne!
bak işte geldim...!
ellerin dedimde aklıma geldi,
senin avuçların nasırlaşmış,
saçlarında agarmış.
bu evlatlarına olan özleminden mi?
yoksa hayatın yükünden mi?
bilirim seni ben Anne.!
durmazsın sen,sabırsızsın,
iş yapmak istersin şimdi.
biliyorum,ellerini nasırlaştıranda
saçlarını agartanda,
hayat kaygısı....!
dün rüyamda abimi gördüm Anne!
hani; seni,babamı ve bizleri unutan abimi.
rüyamda bana yavlarıyordu;
``affedin,beni affedin`` diye.
biliyor musun Anne!
hiç yüzüne bakmadım ben.
anladım ki,abime karşı kinim,
daha da büyümüş.
insan abisine kin besler mi Anne!
işte ben besliyorum.
niye besliyorum,biliyormusun Anne!
seni ve babamı unuttugu için.
Anne hakkını unuttugu için.
Annem..!Anne hakkı unutulmaz ki!
senin hakkın ödenmez ki..!
bilmez mi ki;
cennet annelerin ayakları altındadir.
bilmiyorlar Anne..! bilmezler...
işte bu yüzden kinim büyüktür abime.
sizden helallik alana kadar da,
hep büyüyecektir bu kinim Anne..!
Anne!
sana bir söz vermiştim,hatırlıyormusun?
hani demiştin ki;
gözünde hiç bir şey koymayacagım.
sözümde duracagım Annemmm...
NESLİHAN ATAŞ
5/D
Öğrenci Şiirleri