23 Nisan Geldi
Hey çocuklar sevinin!.
23 Nisan geldi.
Koşun, kırlara inin!.
23 Nisan geldi.
Bugün kutlu günümüz
Bugün mutlu günümüz
En umutlu günümüz
23 Nisan geldi.
Çıktı Türk’ün gür sesi
Neşe sardı herkesi
Cumhuriyet müjdesi
23 Nisan geldi.
Bugün Meclis kuruldu
Milletine sarıldı
Kötülükler kırıldı
23 Nisan geldi.
Verildi hürriyetin
Hakimiyet milletin
Yeri göğü inletin
23 Nisan geldi.
Coşkunuz hiç dinmesin
Bayrağımız inmesin
Şehitler incinmesin
23 Nisan geldi.
Bir güneş gibi doğan
Yurdu sevince boğan
Atatürk’ten armağan
23 Nisan geldi.
Cemal Gören
Cemal GÖREN Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Analar
Her günümüzün “Analar Günü” olması dileğiyle...
Analar
Analar! Gül yüzlüler, sevgi saçan varlıklar
Almayı düşünmeyen, binler veren analar!
Muhabbet sarayında sergi açan varlıklar
Evlât gülistanında güller deren analar!
Özlenme beklemeden, özünden özleyenler
Hayalinde, düşünde yavruyu gözleyenler
Kederleri, dertleri soluksuz izleyenler
Melek kanatlarını geriveren analar!
Ayakları altında cennet gizli melekler
Bal fışkıran pınarlar, billûr sözlü melekler
Gönülleri titreten derin gözlü melekler
Öfkeyi, muhabbetle geri veren analar!
Evlât şarkısı çalar, söyler gönül telleri
Diken batsa evlâda, kavrulur gönülleri
Yalın ayak koşarlar, kanda olsa elleri
Kuş gibi kanatlanıp geliveren analar!
Sevgi dağarcığında riya yoktur onların
O şeker dillerinde dua çoktur onların
Yavrusu devamlı aç(!), kendi toktur(!) onların
Evlâda, en muhteşem yeri veren analar!
Özenle büyütürler kırmadan, incitmeden
Meyve yetiştirirler küçücük bir dikmeden
Yıldız kayması gibi, dokunmadan, itmeden
Süzülüp, gönüllere giriveren analar!
Bir mübarek sihir var “ana” kelimesinde
Sanki bahar renginde, sanki bülbül sesinde
Hani heyecan var ya, bayram arifesinde
Her anışta, o tadı veriveren analar!
Koklamak varken her gün, bu gönül güllerini
Bir tek güne sığdırdık, anılma günlerini
Her gün dualar alsak, öpsek de ellerini
Mutlu olsa, sıcacık eli veren analar!
Cemal Gören
Cemal GÖREN
Dönüşüm
Sevgi yer bulunca can kafesinde
Tanış kötülükler ele dönüşür.
Varsa bülbül sesi, karga sesinde
Yürekteki alev yele dönüşür.
Nefretin zerresi sevgiyi tıkar
Bir damla sevgiden bir umman çıkar
Devirir setleri, bentleri yıkar
Gürül gürül akan sele dönüşür.
Miski amber kokar sevgiyle yeller
Dost eli yakalar onunla eller
Mahrum ise ondan eğer ki diller
Hepsi de dikenli dile dönüşür.
Buz dağları erir, akar sevgiyle
Yılan bile dostça bakar sevgiyle
Diken burcu burcu kokar sevgiyle
Sevgiyle çalılar güle dönüşür.
Bin can katar cana, olsa bir içim
Çiçek açar gönül her renk, her biçim
Sevgiye susamış gönüller için
Pire kadar sevgi file dönüşür.
O sevgi ki, şakıtır bülbülleri
Fetheder sihriyle tüm gönülleri
Koklanmazsa has bahçenin gülleri
Kavrulur, toz olur, küle dönüşür.
Sevgi tüm kalplerin tahtına konar
Yaralı kalplere şifalar sunar
Akarsa sevgiyle ip kadar pınar
Taşar havuzlardan, göle dönüşür.
Tarifin kısası ve sözün özü
Hak’tan rıza alır sevginin düzü
Mevlâ körüğüyle yakmazsak közü
Gönül susuz kalır, çöle dönüşür.
Cemal Gören
Cemal GÖREN
Öğretmen Sevgisi
Öğretmenim Kalbimdesin!
Hayatımın tadı tuzu
Hem pınarı, hem havuzu
Işığı ve kılavuzu...
Ayrıcalıklı yerdesin
Öğretmenim kalbimdesin!
Birer küçük fidandık biz
Yetiştirdin verdik filiz
Sen bir ırmak, sen bir deniz
Sen yemyeşil bir beldesin
Öğretmenim kalbimdesin!
Bilmiyorken şekli bile
Şekillendik senin ile
Anahtarsın sen her dile
Hem gönülde, hem dildesin
Öğretmenim kalbimdesin!
Her hafta, her gün, her saat
Yüreğimde sevgin kat kat
Az geliyor sana çok ad
Huri mi, melek mi, nesin?!
Öğretmenim kalbimdesin!
Ben gülersem gülersin sen
Ben ağlarsam ağlarsın sen
Rüyamda bile varsın sen
Ruhumda titrer nefesin
Öğretmenim kalbimdesin!
Güçlüklere karşı koyan,
Hayatını hiçe sayan,
Çileyle ilim okuyan,
Bülbül gibi gelir sesin.
Öğretmenim kalbimdesin!
Kullandın, gösterip çağı
Tebeşir tutan parmağı...
İlmin, irfanın kaynağı
Sen cehalete perdesin
Öğretmenim kalbimdesin!
Bakan, vali, hâkim, muhtar
Hepsinde de eserin var
Cumhurbaşkanına kadar
Sen bütün gönüllerdesin
Öğretmenim kalbimdesin!
Cemal Gören
Cemal GÖREN
