19 Kurtuluş Otobüsünde Ön Koltuk Nedense Hep Dolu Olur
Sitem değil maksadım, karalamışız işte,
Kötülemek hiç değil, kargaşa var yürekte…
Bir şeyler yazılacak, olsun ya da olmasın,
Üç beş satır dizeyle, şahsımız rahatlasın…
Biz ki şair ruhluyuz siz kabul ederseniz,
İlham için binerim, ön yeri verirseniz…
Maksadım incelemek, inen ve binenleri,
Yol vermeyen araçlar ve küfür edenleri…
Şahsım buna rastlıyor çünkü tek göz tetikte,
Biraz düşündürmekte biraz da güldürmekte…
En ön dolu olursa, bu sefer hiç oturmam,
Bu şimdi moda oldu, ön boşluğa rastlamam…
Bak önler yine dolu, kimseye de kızamam,
Bir kadın bir tarafta diğer taraf tastamam…
İnan binmeyeceğim tekrar bilet çekerek,
Geriye döneceğim, bilerek bilmeyerek…
Bu da bize yakışmaz, adım deliye çıkar,
Zaten dışlatılmışım, toplum daha da dışlar…
Neyse binmişiz işte en ortaya yürüdüm,
İlham toplamam zordur, sonrayı düşünürüm…
Geriye döneceğim, hikâye falan yoktur,
İşi de pek büyütmem hayal âlemim çoktur…
Oysa manzara da yok, etraf kuru binalar,
Hiçbir şeyi bilmeyen önde genç bir şoför var…
Konuşmak için değil, şoförlerle konuşmam,
Üç beş şiirim olsun, şahsıma gelsin ilham…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Fıp Hastalığı Kedilerimizi Ayıkladı
Kimi doğduklarında yaşamadan öldüler,
Kimi bir aydan sonra ayrılıp eksildiler…
Kimisi bir yaşında kimisi on yaşında,
Kimisi ev kedisi kimi de dışarıda…
Kimi taşıyıcı belki belirti vermez,
Kimisi etkilenmiyor belirtiyi göstermez…
Üç dört günde öldüler aynı belirtilerle,
Ağızda iltihaplar yememe içmemeyle…
Baş kaldırılamadı deriler buz gibiydi,
Karınlar su torbası ses inleme gibiydi…
Çene geriye dönük bedeni kuvvetsizdi,
İlaçlar faydasızdı bakım da etkisizdi…
Tamamıyla göçtüler, bizleri terk ettiler,
Ayıklanıp gittiler, kireçle gömüldüler…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Müminler Ancak Kardeştirler. 5
Rab'be şükürler olsun bizler birer müminiz,
Dünya'ya örnek olan, kültürlü bireyleriz...
Tahsil dersen Rab, emri, bu hepimizde tamdır,
Üniversite, fakülte cahilim çıkmamıştır...
Cahil bildiklerimiz en az lise mezunu,
Onlar da hep ihtiyar, bir kısmı da sorunlu...
Kargaşa anlamayız, bilincimiz kardeşlik,
Rab her ne emrettiyse hep yerine getirdik...
Bu neden mümkün değil, hani beraberliğim?
Rab'bimiz dinlenilse, yürürdü kardeşliğim...
Mümin kardeş değil mi nedir bu kin ve nefret!
Dünya geçici yerdi, hani vardı ahiret?
Pekişsin kardeşlikler, barış bizlere lazım,
Fikirler gelip geçer, biz hep kardeş kalalım...
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
19 Kurtuluş, Oturduğum Mahallenin Tek Otobüs Hattı 5
Şahsımız bir mazidir, kalıcı da değildir,
Tükenmiş dahi olsa belli etmemektedir…
Sosyal hayat dersen bir tek bu otobüs kalmış,
Kurtuluş kaderimiz, bağlantımız sayılmış…
Nedense ısınmışız, otobüs ortamına,
Onlar hiç sevmese de bu tak etmez canıma…
Ta evvele dayanır, on yıla da pek varmaz,
Şehre dahi inilse şahsımız nemalanmaz…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
