Mahallemin aracı, sürekli binmekteyim,
Şahsıma alışılmış, ayakta gitmekteyim...
Selam versem almazlar, lâyık da sayılmayız,
Önemli de değiliz çünkü biz hep haksızız...
Bindiğim otobüs boş, oturduk ve kurulduk,
Sağ taraftan kalkmışız bugün huzurlu olduk...
Bel fıtığım olmasa, oturmak istemezdim,
Dinmez sorunlarımı, hâlâ düzeltemedim...
Çevreme söylemedim, varsın hiç bilmesinler,
Oldukça sinirliyim, boş ver üzülmesinler...
Mehmet Tevfik Temiztürk
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Teki yine kayboldu bulmak şu an imkânsız,
Kalan teki de atmak şu anda çok manasız…
Yapılacak tek şey var ki akıllı terlikler,
Çıkardığın bir anda yerine gidecekler…
Diyelim, banyodasın yıkandın ve ayrıldın,
O, seni yine bekler buna alışmalısın…
Odandan çık ve çıkma hep seni bekliyormuş,
Yeme içmesi de yok hiç iş çıkarmıyormuş…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Bak klavye çalışmıyor fırlatmışsın duvara,
Üç beş sinek var diye soktun ki bir zarara...
Evvelden de demiştim, anlayan hani nerde?
Klavyeyle öldürmekle soktun bizi bir derde...
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Zararlı ürünlerle, itibarı kalmamış,
Zalimliği zorbalık, dövmekten utanmamış...
Ayakkabıyla girer, ta içeriye kadar,
Açıkçası kabadır, verdiği şey ki zarar...
Karısını gezdirmez, sigarasını içer,
Çocuğunun yanında, her argo lâflar söyler...
Adam diye övmüşler, kefilleri çok fazla,
Evlilik kutsal şeydi, yürüyor akılsızla...
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK