Eshâb-ı Kirâm'dan ki Rab'bimize sevdalı,
Hazreti Ali'nin sancaktarı İslâm için vefalı...
Çok söz var sahabeden ya da o devirlerden,
Hadisi şeriflerden mukaddes kimselerden...
Adî b. Hâtem-i Tâî denilen büyük kişi,
Yüce hayvan sevgisi düşünmez her er kişi...
Karınca besler iken duygulu sözleriyle,
Hayvan hakları için ulvî düşüncesiyle...
Ekmek ufalıyorken yerde karıncalara,
Haklarınız var, diye minik yaratıklara...
Komşularımızdır, der haklarını hatırlar,
Karınca hususunda bu oldukça manidar...
İşte hayvan hakları bize bu bilinç gerek,
İçinde merhamet var başka söze ne gerek...
(2012)
Mehmet Tevfik Temiztürk
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Köpek için vermiştim, yapılan kulübeye,
Hayvan yatsın diyerek, yatak diye sermeye...
Katla ve koy üst üste, üşümesin uzansın,
Rab'bim güzel yaratmış, romatizma olmasın...
Tamam, diye alındı, balkona götürüldü,
Üstünde çay içerler, şahsım buna üzüldü,
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Eskiciden, Yeni Büro Sandalyesi
Konu evime gelen sandalye hikâyesi,
Eskiciden alınmış bir büro sandalyesi...
Düzen yoksunluğundan dert içerisindeydim,
Sıkıntılarımızla usul bilmemekteyim...
Bu yüzden bel, boyun, sırt, göğüste, ağrılarım,
Kollarım, dirseklerim ve ayak tabanlarım...
Her birisinde fıtık romatizma kökenli,
Astım, tansiyon, derken yaşarım ürkek hâlli...
Davranışım sevilmez saygım eksilmese de,
Hoşgörüm hâlâ sonsuz şahsımız itilse de...
Sıkıntımın bir kısmı hep duruş bozukluğu,
Odamın düzensizliği, imkân yoksunluğu...
Ya verilmiş ilaçlar şifa sağlamıyorlar,
Zehirlenmiş gibiyim ruhsatlı hastalıklar...
Evin biçimsizliği kedilerin çokluğu,
Şükür ev sahibim vermez huzursuzluğu...
Bugün yine meşguldüm yatak, yorgan yıkadım,
Etrafı, temizledim, sonra yorgan kapladım...
Odamı düzenledim, ekran karşıma geldi,
Hiçbiri hakkım değil yüreğimiz incindi...
Kediler doysun yeter Rab rızası gereği,
Çünkü onlar da kuldur merhametin ereği...
Yeni sandalye aldım odayı düzenledim,
Bu büro sandalyesi az keyif edeceğim...
Elden düşme sayılır getirdiler evime,
Kocaman siyah bir şey gerektir ki neyime...
Besmeleyle oturduk haddim olmayarak,
Biraz da duygulandık çünkü etmiyorduk hak...
Gerçekten de yaradı biz, boşa yaşamışız,
Ayaklar kuvvet aldı rahatladı sırtımız...
Az alçak olduğundan dirseklerim düzeldi,
Sinir sıkışmalarım fazla engellenmedi...
Eski sandalyemizi önümüze uzattım,
Caiz hâlle ayak ayak üzerine attım...
Hakkım olmayacaktı bu güzelim sandalye,
Haddimi bilmiyorken vicdanım sızlar niye?
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Kedi Sevmeyen Çok Şeyi Sevemez
Kedi, bebek gibidir ruhlara sevimlidir,
Vicdanlı duygularda merhametle sevilir...
Sevmemişsen bilmezsin çünkü beslememişsin,
İçinde duygun da yok geliştirememişsin...
Merhametin de azsa kimseyi sevemezsin,
Çok şey var buna dâhil sen hep merhametsizsin...
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK