Eğitim Sitesi

10 Kasım Şiiri

10 Kasım

SARI SAÇLIM MAVİ GÖZLÜüm

1938'DE VEDA ETTİ BİZE.

O GÜN BİR FELAKETTİ TÜRKİYE CUMHURİYETİNE.

ATAM SEN RAHAT UYU RAHAT UYU.



ATAM BİZ GELECEĞİN BÜYÜKLERİ OLARAK

BU MİLLETİN YANINDAYIZ.

BÜYÜK KÜÇÜK DEMEDEN BU MİLLETİ KORUYACAĞIZ.



CEVRİYE YILMAZ

İsimsiz Şiirleri

  

Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.

Benzer İsimsiz Şiirleri:

Sevda

Seviyorum diyorum

Anlamıyor musun

Sevdalıyım diyorum

Bilmiyor musun



Bu gönül ister yürekten

İster sev beni gönülden

İster sev yürekten

Bunu sen bilirsin



Sevgililere aşık derler

Sevmeyi bilenler

Aşkı hakkederler

Benim sevdamı sen bilirsin


İsimsiz

Dur Be Zaman

dur be zaman
ne bu insafsızlık
rüzgarın önünde yaprak misali
savurdun beni derelerden tepelerden
her yanım delik deşik

böyle olmamalıydı
zaman bu kadar hızlı
Bu kadar acımasız olmamalıydı

sarılmalıydık
koklaşmalıydık
zaman bu kadar acımasız
Bu kadar insafsız olmamalıydı.

İsimsiz

Ölümün Koynunda Yaşamak

Ölüm bugün bedenimi sardı
Sigara dumanımdan cesetler fışkırıyor
Her nefeste yılanlar sarmaş dolaş
Martılar ölüşümü izliyor bu gece

Ay tam karşımda uzuyor
Tanrı fırsat kolluyor canımı almak için
Odamdaki böceği ösledim,yakınlarda mı acaba?
Lambalar sönük,lambalar sahipsiz,sinekler tatilde bu gece

Çayım dibe vurmuş,çocuklarda bir isteksizlik
Belki de ben öyle bakıyorum,öylece bakıyorum
Belki de en büyük vaiz ölüm,nihayetinde
Yıldızların tadında ab-ı hayat yok bu gece

Yaşamak işkence gibi artık
Kuşların çığlıkları canımı acıtıyor
Belki ağıt belki teselli bilmem ama
Meçhuller çığlık atıyor bu gece

Küçük böcekler sayfalarda eğleşiyor
Sineklerde başka lambaları kolluyor zaten
Belki baharı belki dirilişi kutluyorlar
Ben yine geçmişi kemiriyorum bu gece

Çiçeklerim dünden hayli kırgın bana
Suda yüzen hayalim bugün dalgın mı ne
Uzun kareli minderim bir çocuktan muvazzaf
Hanedeki tek tesellim sukunet-i ahval bu gece

Kavgalar şimdilik sona ermiş gibi
Kimse aşkı hakkıyla yaşamıyor
Dışarıda ise bir savaş,ganimeti sadece toz-toprak
En sevdiğim şarkı tat vermiyor bu gece

Sanki yavaş yavaş canım çıkıyor
bir yandan da masum,yetimi çekiyorum içime
Geleceği parlak olan belki de sadece yıldızlar
Toprağa aşık kemiklerim içten içe sızlıyor bu gece

Yastığım ruhunu teslim etmiş bir ölü gibi
Yıldızlar seyrek,gökyüzü sadece çocuklara gülümsüyor
Gittikçe tanrıdan uzaklaşıyor gibiyim
Ay gökyüzünden ırak,şems ağlıyor bu gece

Şımarık şempanzeler gökyüzünde kahkaha atıyor
Tahtalar kirli,kilitler sahibini bulmuş
Nöbetçiler...alın bu mahlukatı gökyüzünden
Yapraklar ben rahatladıkça yutkunuyor

Kim kaldırdı o kaldırım taşlarını oradan
Aman Allahım ölümmü o gelen heybet?
Ne kadar da görkemli,biraz da tadım tuzum yok
Söylendiği gibi korkunç deyil sanki

Üzerime doğru geliyor
Tek bir hamle yeter üstadım
Ulaştır beni gitmek istediğim yere
Martılar kaçışmayın,bu gelen tanrının çocuğu...

İsimsiz

10 Kasım Şiiri