Her on Kasım'da, sanki bir ülke yıkılır.
Bir ulus, hatırlar liderini, üzülür.
Hemen, yeni bir umut, yeşerir gönülde.
Bir çiçek, açar gibi, sevgi çölünde.
Her on Kasım'da, yükselir, saygı ve minnet.
Ah!, Gelsen, biraz da, seni özlesin, cennet.
Yolun, yolumuzdur, bizler yürüyeceğiz.
Aksini düşünenler, geçirse de cinnet.
Her on Kasım'da, kasımpatılar, hep ölür.
Yeni çiçekler açar, evrilen biçimde.
O sonsuz acımız, yüreklere gömülür.
Yeni neferler çıkar, devrimler içinde.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Ruhum daralıyor, canım sıkılıyor.
Bir mengene var, sanki beni sıkıyor.
Neşem yok oldu, hüzünler sardı beni.
Acı, sevincin içinden, sıyrılıyor.
Kafam dalgın yine, gözler bak buğulu.
Bu kıskaç, gelmedi bana hiç uğurlu.
Darlandıkça darlandım, oksijen lazım.
Yoksa sağır edecek, gelen uğultu.
Keder olmasaydı, uçardık keyiften.
Bazen de güleriz biz, çakırkeyiften.
Kimse için, kendini, üzmeye değmez.
Dertler gelince, kaçmak lazım, hafiften.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Bu dağlarda bir çobanım.
Gurbet elde bir yabanım.
Yar yok diye içlenenim
Kırıldı kolum kanadım.
Kuzular meleşir durur.
Ham meyva dalında kurur.
Uzun yollardan yürüdüm.
Kırıldı kolum kanadım.
Ben garip bir çobanım.
Dertli çalar hep kavalım.
Bu dağ başında kalanım.
Kırıldı kolum kanadım.
Mesut YÜKSEL
Mesut YÜKSEL
Kuytuda var, bir örümcek.
O bak, ağ ören, tek böcek.
Sanki bir, dantela gibi.
Sanatını işleyecek.
Takılır bazen, ağına.
Uçan sinek ve kelebek.
Gelir avı, ayağına.
Kavgalar, zehir zemberek.
Örümcek, hep sabırlıdır.
Bekler avını, sessizce.
Sıçrar, sekiz ayaklıdır.
Saldırır ona, hissizce.
Örümcek, bak ibretliktir.
Böcek, nasıl örer ağı?
Bizim için, ilginçliktir.
Ne eti var, ne de yağı.
Rab'den, bir emir, gelince.
Ağı ördü, İnce ince.
O, gönüllerde kutsandı.
Peygamberi gizleyince.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL