Guguk Kuşu Şiiri | Halil MANUŞ
Guguk Kuşu
Anlamasam da dilinden
Anlat bana guguk kuşu
Memleketinden, ilinden
Anlat bana guguk kuşu
Nerde yurdun nerde eşin
Doğmaz mı oldu güneşin
Sönmüyor mu aşk ateşin
Anlat bana guguk kuşu
Söyle; kimsin, kimlerdensin
Neler yersin ne içersin
Nereye konar göçersin
Anlat bana guguk kuşu
Ayrıldığın yar mi vardı
Sevdiğini el mi aldı
Dert çekmek sana mı kaldı
Anlat bana guguk kuşu
Halil'i dost bil kendine
Sırt dönerek garez, kine
Konuşalım senle yine
Anlat bana guguk kuşu
HALİL MANUŞ
Guguk Kuşu eğitici şiirler okul şiirleri çocuk şiirleri öğrenci şiirleri öğretici şiirler Halil MANUŞ
Guguk Kuşu Şiiri Hakkında Yorum Yazın
Guguk Kuşu Şiiri Hakkındaki Yorumlar
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Benzer Kuşlarla İlgili Şiirler
Bak Görürsün
Böyle gitmez hep bu devran
Döner gardaş bak görürsün
Boş mangalda kül savuran
Siner gardaş bak görürsün.
Gürültüsü çoktur boşun
Eti yenmez her cins kuşun
Eylüldeki sular kışın
Donar gardaş bak görürsün.
Öz yerine geçmez kabuk
Ok olur mu eğri çubuk?
Yalancının mumu çabuk
Söner gardaş bak görürsün.
İster cık de,ister he de
Neler gördük bu dünyada
Ata binen merkebe de
Biner gardaş bak görürsün.
Pilavdan döner mi kaşık
Hep bu işler keşik keşik
Bize de o yeşil ışık,
Yanar gardaş bak görürsün.
Karga korkar havasından
Kartal geçmez davasından
Karga,kartal yuvasından
İner gardaş bak görürsün.
Hani nerde firavunlar
Nemrut varmış bir zamanlar
Arif der ki inananlar
Yener gardaş bak görürsün.
Ozan Arif
emir reis
Kuşlar
Güzelce süzülür uçar
Yukarıdan bize bakar
Kedilerden korkar
Kuşlardır bunlar
İnsan hayvan demeden
Seyreder bizi tepeden
Yükselince havaya
Kaybolur aniden
Dost canlısı hayvanlar
Usluca oynarlar
Ama sinirlendirme sakın
Canını acıtırlar
ılgın özgönül
Anka Kuşları
kanatları alev alev,
elmas zırhlı anka kuşum,
güneş kadar pırıl pırıl ,
alevdendir anka kuşum.
kitapları bol bol anka kuşunun,
ama bir başkadır anka kuşu.
kitaplarda yazılmaz anlatılır
ANKA KUŞU
Beyzanur Kanat
Acemi Serçe
Çocukluk sona eriyor
Uçuyor yuvadan artık
Sevgili küçük serçe
Hıçkıra hıçkıra ağlıyor
Kucaklaşıp öpüşerek
Ayrılırken annesinden
Atlıyor gök boşluğuna
Acemi yavru serçe
Konacak bir dal arıyor
Uça uça döne döne
Yoruluyor kanatları
Konuyor bir horozun sesine
Seviyor konduğu yeri
Mutlu oluyor yorgun serçe
Uykusu gelmiş uyuyor
Ötmesi bitince horozun
Gökten yere düşüyor
Paramparça oluyor serçe
Ali YÜCE
Ali YÜCE