Sevgililer Günü Şiiri | İSMAİL MALATYA
Sevgililer Günü
Bulsam güzel gözleri
Sevinç sarsa he yeri
Arıyorum yıllardır
Kendime uygun biri.
Hiç sevgilim olmadı
Kalbim aşkla dolmadı
Benim neyim eksik ki
Artık sabrım kalmadı.
Şansızlığı aşsaydım
Şu sevgiyi tatsaydım
Artık bu hayatıma
Bir sevgili katsaydım.
Bu mudur alın yazım
Çalmıyor gönül sazım
Sevgililer gününde
Böyle yine yalnızım.
İSMAİL MALATYA
Sevgililer Günü eğitici şiirler okul şiirleri öğretici şiirler öğrenci şiirleri İsmail MALATYA
Sevgililer Günü Şiiri Hakkında Yorum Yazın
Sevgililer Günü Şiiri Hakkındaki Yorumlar
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Benzer Sevgi - Barış - Dostluk - Kardeşlik Şiirleri
Herkese Mutlu Pazarlar
Gönlünüzce bir gün olsun
Herkese mutlu pazarlar
Yüreğiniz sevgi dolsun
Herkese mutlu pazarlar.
Bütün sevdiklerinizle
Kahkahayla, gülen yüzle
Muhabbetle, tatlı sözle
Herkese mutlu pazarlar.
Akşama dek hareketli
Tüm sofralar bereketli
Hoşgörülü, nezaketli
Herkese mutlu pazarlar.
İsmail MALATYA
İSMAİL MALATYA
Kalbin dili
Sevgidir gönlüm lisanı,
Başka dil yok at tasanı,
Yaklaştırıyor insanı,
Sevgi saygı, sevgi saygı.
Kalbimdir sevgi adası,
Başımdır ilim odası,
Başka yoktur bir modası,
Sevgi saygı, sevgi saygı.
Sevin insan, sevin canlar,
Böyle gelir mutlu günler,
Kazanır her dem sevenler,
Sevgi saygı, sevgi saygı.
Kalkar, benlik varvarası,
İlim, sevgi, er kıdası,
Böylesi bana kadası,
Sevgi saygı, sevgi saygı.
Temelindir Uzun Ali,
Sevgisiz er deli, deli,
Doğru, kutsal Hak'kın yolu
Sevgi saygı, sevgi saygı.
17 Aralık 2011
Ali Uzun
Ali Uzun
Güzeldik Biz Eskiden
Güzeldik biz eskiden çok eskiden.
Yürekler iç içeyken...
Bir lokma ekmeği bölüşürken...
Acıyı, mutluluğu paylaşırken...
Komşularımızın yanından selamsız sabahsız geçmezken...
Yardımlaşmanın ne demek olduğunun bilincindeyken...
Menfaatsiz ,çıkarsız sevgiyi yürekten verirken...
Sevmek, sevilmek ayaklar altına alınmamışken...
Güzeldik biz eskiden, ama çok eskiden...!
Nilüfer Aksu
Renklerine Hasret Kaldım
Gittin ya buralardan,
Bu şehir sana hasret kaldı.
El sallamanı gördüm aralardan.
Gözlerimin önünde bir set kaldı.
Bir ben şahit oldum gidişine,
Bir de sabah güneşi.
Saat gösterirken tam beşi.
Güneş doğmakta kararsız kaldı.
Nasıl akşam ettiğimi o gün,
Bir ben bilirim,
Bir de bu şehir.
Karanlık bir günü yaşadım sanki,
Bu şehrin ışıkları;
Yanmıyor mu bu akşam?
Yoksa ışıklar mı?
Bana sönük kaldı.
Bu şehirle birlikte,
Hasret kaldım renklerine.
Şimdi ki;
Yaşadığın şehri terk etme ne olur,
Alışmıştır kokuna,
Güzelliğine ,dokuna,
Şimdi bu şehir,
Renklerine hasret kaldı.
Bir ben,
Bir de gözlerim,
Hasret kaldım renklerine,
Bir de bu şehir,
Renklerine hasret kaldı.
Osman Ali Aydın
Osman Ali Aydın