Doğadır Herşey Şiiri | Sudenur Aydın
Doğadır Herşey
Doğadır herşey
Verir bize meyve sebze
Öğretir bize temizliği büyümeyi
Doğadır herşey
Bambaşka ağaçların kokusu
Meyvelerin ise tadı lezzetli
Doğadır herşey
Çöp atma doğaya
Temiz tutalım birlikte.
Doğadır Herşey şiiri eğitici şiirler okul şiirleri öğretici şiirler öğrenci şiirleri amatör kısa şiirler
Doğadır Herşey Şiiri Hakkında Yorum Yazın
Doğadır Herşey Şiiri Hakkındaki Yorumlar
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Benzer Doğa İle ilgili Şiirler
Orman Sesi
Ormanın sesi
Cıvıl kuşlarıyla
Sesler üretiyor
Bizde koruyalım
Ondan önce önlem alalım.
Geleceğimizi aydınlık ve güzel tutmak için;
Ormanımızı koruyalım
Eyy..çocuklar
Biz Ormanın koruyucusuyuz
Ailemizi ve herkezi uyaralım.
Evet kahramanlarıyız
Orman bizim ellerimizde
Uyarın herkesi
Sigara yakmasınlar
Ateşin söndüğünden emin olmadan gitmeyin!
harika...
Doğa
Yeşili sev, hayvanı koru
Öyle yaşamak olmaz kuru kuru
Böyle devam edersen
Yaşayamazsın artık deli dolu.
Otu, çiçeği, böceği
Koru lütfen hepsini
Son kez uyarıyorum seni
Öldürme sakın kedileri.
Asla öldürmem böcekleri
Asla koparamam çiçekleri
Keşke tedavi ettirebilsem sizi
Önlesem verdiğiniz zararları.
KARDELEN ANIK
Doğa
Etrafında yemyeşil,
Ağaçlar süslenmiş,
Ağaç dallarında,
Minik kuşlar ötermiş,
Güneş tam tepede,
Parlıyor yıldız gibi,
Doğa yeşeriyor,
Bahar geldi işte
Mustafa DEMİRBOZAN
Gün Dönümü
Sabah horoz sesiyle uyandım
Aradan biraz geçti zaman
Dışarıya çıktım baktım ufka
Çıkıyordu güneş yavaş yavaş
Gözlerim kamaşıncaya kadar seyrettim
Ve bir zaman sonra girdim içeriye
Aldım elime kağıt kalem
Çizdim güneşin doğuşunu uzunca bir zaman
Güneş yükseldikçe yükseliyordu bayrak gibi
Bir şeyler anlatıyordu anlayana sımsıcak
Aldım elime kağıt kalem
Buraya kadar olan mısraları yazdım
Güneş yükseldi yükseldi tam tepe noktamıza erişti
Koydum kafamı beyaz örtülü yastığa
Uyandım ki vakit ikindi olmuş biraz üşümüş gibiyim
Çıktım dışarıya bahçeye ısındım yaz güneşiyle
Bulunduğum yer şehrin yüksekçe mevkisinde
Yüz metre aşağıdaki boş arazide futbol oynayan çocuklar
Uzun uzun seyrettim güneşin sıcaklığında
Düşündüm çocukluk yıllarımı hey gidi günler hey
Güneş yavaş yavaş batı istikametinde inişte
Dağın yükseltisi gölge ediyordu şehrin yarısını
Ovayıda yavaş yavaş görüyor gibiyim alaca
Girdim içeriye alelacele hemen
Aldım içeride kağıt ile kalemi elime
Düşündüm uyandıktan sonra yaptıklarımı
İki yastık koydum başımın altına
Yazdım buraya kadar olan mısraları
Tekrar çıktım dışarıya bu defa yönüm batıya
Güneş batma noktasında yakaladım gitmeden
Gözden kayboluncaya kadar seyrettim doya doya
Kaldım dışarıda karanlık oluncaya kadar zaman
Girdim içeriye yaktım gece lambasını
Düşündüm yaşadığım otuzyediye varan yıllarımı
Bir günde dahi hissediyor insan yaşadığı bir yılı
Bir ömrü bile hissediyor bir günde insanoğlu
Düşündüm bir gün yaşayan canlıları
Birkaç gün yaşayan böceklerde var
Canlıların tadıyor hepsi ortak hayatı
Kimisi uzun tadıyor kimisi ise kısa
Kapattım bir zaman gece lambasını
Açtım lambanın en fazla aydınlatanını
Aldım kağıt ile kalemimi elime
Nihayete erdirdim şiirimin mısralarını
Fatih Mehmet Karaca
Fatih Mehmet KARACA