Aydede - Ayanne Şiiri

Aydede - Ayanne Şiiri | ALİ YÜCE

Aydede - Ayanne

Aydedenin paltosunu
kim giydirir anne
Gözlüğünü bastonunu
Kim bulup verir eline
Yıldızlar mı verir
Yıldızlar aydedenin
Torunları mı anne

Aydedenin yemeğini
Kim pişirir anne
Kim yıkar çamaşırını
Aynene mi yıkar anne
Güneş ateş mi yakar
Bulutlar su mu döker eline

Aynenenin evi nerde
Gökte mi oturur yerde mi
Niye görünmez bize
Aynene öldü mü yoksa
Göğe mi gömdüler onu
Yere mi anne

ALİ YÜCE

ALİ YÜCE

çocuk şiirleri okul şiirleri eğitici şiirler öğretici şiirler amatör şiirler şiirlerimiz öğrenci şiirleri belirli gün ve haftalar şiirleri

Evimiz

Evimiz dört odalıdır
Hadi gezelim Tuncay
Yavaş yavaş hepsini

Konuk odası süslü
Duvarlarda bezeklere baktıkça
Giderim uzaklara ben

Yatak odası hep uyur
Akça perdeleri inik
Tembel demez ona kimse

Yemek odası büyüktür, güzeldir
Elma, armut, kavun kokar birazcık
Çiçek vardır masasında

Oturma odası işte, en aydınlık odamızdır
Benim en çok sevdiğim yer
Burda ödev yaparım

FAZIL HÜSNÜ DAĞLARCA

Fazıl Hüsnü DAĞLARCA

Kırık Cam

Kim kırdı bu camı

Öğretmenim
Cam mı
Ne camı

Kim kırdı
Dedim bu camı

Öğretmenim
Bağışlayın
Ben kırdım
Simit satar öderim

Deyince
Gözleri yaşardı
Öğretmenimin

Cahit ZARİFOĞLU

Cahit ZARİFOĞLU

Geçmiş

Gide gide nereye vardım
Karlı bozkırda koşup koşup
Bodur bir ağaç kaldı belleğimde
Gümüş yüzükler gibi incelmiş

Babam didinirmiş hababam
Fincan çekilirmiş sırtına
Uzun ırmakları yorgunluğun
Oturma odamızda geçermiş

Derken gökyüzü girmiş araya
Derken giriş o giriş
İbrişim örülü bencilliğimi
Büküp eğiren hep kelimelermiş

Bir çağ adı gibi hep anılacak
Diye düşünmüştüm ama değilmiş
Ey özenle dokunmuş sırmalı kumaş
Bir kez bile giyilmeden eskimiş

Gide gide nereye vardım
Karlı bozkırda koşup koşup
Bodur bir ağaç kaldı belleğimde
Gümüş yüzükler gibi incelmiş

Hilmi YAVUZ

Hilmi YAVUZ

Pencere

Sarı bir zambak açtı
Karanlığın bahçesinde pencerem
Geceyi odamdan geçirmek için
Bir ağaç cama vuruyor

Üşüdün mü dışarda narin ağaç
Yoksa hırsızlardan mı korkuyorsun
Nafile çoktan bağladılar ellerimi
Kırk haramiler

Ve gafil köpeğim kapımda habersiz
Bir tavşan kovalıyor rüyasında
Bulutlar şimdi insanların koynunda
Sabahleyin savuşurlar bacadan

Oktay RİFAT

Oktay RİFAT