Çiçekler Kelebekler Şiiri

Çiçekler Kelebekler Şiiri | Hasan NAHİT

Çiçekler Kelebekler

Binbir renkle gülüyor,
Bahçemizde çiçekler.
Gururla süzülüyor,
Uçuşan kelebekler.

Ayrıdır her çiçeğin,
Adı, şekli, kokusu.
Hele şu kelebeğin,
Rengi pek hoş doğrusu.

Hazırlıyor çiçekler,
Baharın neşesini.
Sonra da kelebekler,
Okuyor bestesini.

Hasan NAHİT

Hasan NAHİT

çocuk şiirleri okul şiirleri eğitici şiirler öğretici şiirler amatör şiirler şiirlerimiz öğrenci şiirleri belirli gün ve haftalar şiirleri

Selâm Çiçek Kökleri

Ellerim, ayaklarım,
Buz kesilmiş sanki.
Uzanıp, uyumak istiyorum,
Toprak yatağı gördükçe...
...
Hâfızam;
Sanki han kapısı...
Giren, çıkan belli değil.
Yerleşenler oluyor izinsizce.
Taht kuruyorlar beynime.
Defolun diyorum!
Kahkaha ile gülüyorlar,
Alay ediyorlar benimle...
...
Kazaklarındaki,
Desen korkutuyor beni.
Aynı insanlar gibi,
Omuzlarını dönmüşler bana,
Çaresizim, hap içmek zorunda kalıyorum.
Onlara karşı...
...
Etrafım karanlıklaşıyor,
Uçsuz bucaksız oluyor odam.
Yalnız kalıyorum birden.
Burası gurbetten de acıymış...
...
Öyle yorgunum ki;
Canım demli çay istiyor.
Keşke son zamanlarımda,
Ellerimle demleseydim de,
Doya doya içseydim.
Ah ne olurdu sanki!

Aman Allah'ım!
Nelerden bahsederim ben!
Lâf çarpılıyor suratıma...
Senin gibilerin bekledikleri,
Neler olabilir ki dünyadan,
Yeme, içme, eğlenme, dinlenme...

Ama ne yedim,
Ne içtim,
Ne de eğlendim...
Eğlenceler haram olmuş,
Gülmek yalan olmuş,
Dertler mayam olmuş,
Çile çektim, derbeder oldum,
Hep ağladım.
Günahımı almayın ne olur...

Yakınlardan uzaklara...
Düşünceden, zamana uzanıyor ellerim.
Dakikalarım alt üst oluyor.
Pişmanlıklar daraltıp,
Zerre yapıyor beni...
Genişliyorum birdenbire,
Açıyorum gözlerimi...
Bu bir rüya değil,
Zamanda yolculuk sanki!
Tekrar kapanıyor gözlerim.
Anladım belki ölüm uykusu,
Çok da tatlı...

Her hâlde o an geldi,
Ağzımda su da kalmadı.
Yine başladı,
Midem kazınmaya...
Veren de o alan da o.

Ziyaretçim mi?
Şeytan ha!
Zaten benim gibi bir günahkârın ziyaretine;
Kim gelir ki gelse gelse...
...
Ey karınca!
Sen bari beni terk etme.
Merak etme ör yuvanı!
Ben kıpırdamam.
Bozulmayacak yuvan,
Selâm Çiçek Kökleri...

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Özlem Çiçeği

Bir sabah
Saçlarının kokusunu taşıyan rüzgar
sineme özlem çiçeklerinin
Tohumunu bıraktı.
Deli gönül
Her şeyi büyütür böyle
Gözlerinin renginde
Gönlüm hep seni sevdiyinde
Güller taşırım seninle

RABİA ÇAVĞA

Dağların Gülü

Dağı, ovası, gönlümün yaylası,
Sevgimin bir tanecik menekşesi,
Aç aça bilirsen sev sevebilir isen,
Yeşil yeşil dağların gülü.

Dağları ovası ne güzel havası,
Allı, yeşilli morlu rengi dahası
Menekşe, nergisi , lalesi,
Yüksek yüksek dağların gülü.

Dağları ovası sevgimin havası,
Renk renk açar ne güzel kokusu,
Bol bol oksijeni tertemiz havası,
Baharın yazın süsü dağların gülü.

Dağlar bağlar çiçeklere yurt olur,
Sevenler sevdiklerine seni verir,
Gönlüm sevdiğini arar bulur,
Çiçeklerin güzeli dağların gülü.

Hasan Hüseyinin gönlü güle benzer,
Ormanlar, çayır, çimenler gel eyler,
Kırmızı, sarı, beyaz gülleri sever,
Sevgimin neşesi dağların gülü.

Hasan Hüseyin BAYAR

Hasan Hüseyin Bayar

Lâle

Yaratanı hatırlatan
Ne güzel sembolsün lâle
Görene yürek sızlatan
Ne güzel sembolsün lâle

Mavi mi dersin sarı mı?
Beyazın toros karı mı?
Kırmızın alev harı mı?
Ne güzel sembolsün lâle

Bir devre adın verilmiş
Ebruda dal dal serilmiş
Seni sevmeyen yerilmiş
Ne güzel sembolsün lâle

Çiçekler başka sen başka
Görenler gelmez mi aşka
Gönlümde yerin bambaşka
Ne güzel sembolsün lâle

Dünya seninle gülizar
Hiç değmesin sana nazar
Halil yazarsa çok uzar
Ne güzel sembolsün lâle

Halil MANUŞ

Halil MANUŞ