Gönüllerin Sultanı Sevgili Peygamberim Şiiri

Gönüllerin Sultanı Sevgili Peygamberim Şiiri | MUSTAFA KILINÇ

Gönüllerin Sultanı Sevgili Peygamberim

Müjdecisin bizlere
Gönüllerin sultanı
Aydınlıksın gözlere
Gönüllerin sultanı Sevgili Peygamberim

Ümmetin için nimetsin
Âlemlere rahmetsin
Hem Mahmud, hem Ahmed'sin
Gönüllerin sultanı Sevgili Peygamberim

Sen gelince insanlığa nur geldi
Haysiyet, onur geldi
Kalplere sürur geldi
Gönüllerin sultanı Sevgili Peygamberim

Başlarımızda taçsın
İslamın yolunu açtın
Kararmış ruhlara ışık saçtın
Gönüllerin sultanı Sevgili Peygamberim

Şeref verdin çağlara
Mihman oldun dağlara
Ruh üfledin yolunu şaşıranlara
Gönüllerin sultanı Sevgili Peygamberim

Gönüllerde nidasın
Yankılanan bir sedasın
Hak yoluna fedasın
Gönüllerin sultanı Sevgili Peygamberim

Gidince buruk kaldık
Ayrı yollara daldık
Emanetini biz devraldık
Gönüllerin sultanı Sevgili Peygamberim.

MUSTAFA KILINÇ

Gönüllerin Sultanı Sevgili Peygamberim kutlu doğum haftası şiirler ilahiler

Aşk-ı Kadim

Sen doğdun,
bağrına gül düştü toprakların...
Bir devrin karanlığı
varlığınla nur oldu...

Sen doğdun,
süzüldü göz yaşı yanığından
seni iki aleme müjdeleyen ananın...

Ey mahzun gönüllere güneş olan,
han olan...
Ey sevgi bağında aşk-ı kadim sevgili...
Ey kalp gözü kapalı cehaletin çağında,
Mekke'den doğan güneş,
alemin rahmet seli...

Asırlar ötesinden insanlığa cân olan,
şahadet ırmağında dalgalanan meşale...
Doğduğun güne hasret,
öksüz,
ve yetim cihan...

Ey sultanlar sultanı,
kimsesizler kimsesi...


Rahmetsin alemlere,
kainata işaret...

Gül deyince aklıma senin gül yüzün gelir,
Aşkın ile açmayan güller perişan olur...
Şefaatin imdada yetişmezse mizanda,
O gün bütün günahkar kullar perişan olur...

Kalmasın hiçbir gönül senin adından öksüz,
Kelebekler baharı adınla müjdelesin...
Kalplerde nefes nefes,
hep senin adın vursun...
Yeni doğan nur yüzlü bebeklerin kalbine
yöneldiğin kıblenin,
şanlı mührü vurulsun...

Hira'dan doğan güneş,
gül olup yağan sendin,
Cebrail'in sardığı o zarif beden sendin,
Batılın yüz tuttuğu karanlık bir kıtada
Rahman'ın alemlere çizdiği öz desendin...

Ey gönül dergahımın,
mukadder sevgilisi...

Doğsun batan o güneş yeniden dünyamıza
Dalga dalga yükselsin Semave'nin suları,
Dualar perçinlensin akan göz yaşlarımıza
Yeni baştan yıkılsın Kisra'nın sütunları..

Sen doğdun,
bağrına gül düştü toprakların...
Bir devrin karanlığı
varlığınla nur oldu...

Diri diri toprağa gömülen tomurcuklar,
filizlendi,can verdi
batıla mezar oldu...

Gül deyince aklıma senin gül yüzün gelir,
Aşkın ile açmayan güller perişan olur...
Şefaatin imdada yetişmezse mizanda,
O gün bütün günahkâr kullar perişan olur...

Hasan Hüseyin ÇAĞIRAN
Selçuklu-Konya

Hasan Hüseyin ÇAĞIRAN

Peygamberim

Bir tek güzel amelim yok
İman dolu sırdaşım yok
Bana bilgi verenim yok
Kurtar beni PEYGAMBERİM

Kul hakkı nedir bilemezdim
Helal lokma yiyemezdim
Doğruları söylemezdim
Kurtar beni PEYGAMBERİM

Bir boşlukta yaşıyorum
Yavaş yavaş ölüyorum
Cehenneme gidiyorum
Kurtar beni PEYGAMBERİM

MUHAMMED'e aşığım ben
Rüyamda görmüşidim ben
Ona şiir yazmışidim ben
Kurtar beni PEYGAMBERİM

ÇELİK'im bir boşluktadır
Manevi bir açlıktadır
Bedeniyle uykudadır
Kurtar beni PEYGAMBERİM

Mehmet Çelik

Mehmet Çelik

Son Kardelen-3

Sıradan değil ama insansın
Biz kömür Sen değerli elmassın
En sevgili Ahmed'i göklerin
Güvenilir Muhammed'i yerin

Seni anmakla, titrer tüm kalpler
Sol kafese gider bütün eller
Salâvatlar söyler suskun diller
Aşkınla dolar mahzun gönüller

İnsanlık için rehber seçilen
Cennet müjdeleyen, yol gösteren
Allah'tan bize haber getiren
Zemheride biten SON KARDELEN

Adil BÜYÜKÇOLAK
14.04.2012

Adil BÜYÜKÇOLAK

Hüzün Yılı / Senetül Hüzün

Hüzün yılını yaşarken,
Acılar arka arkaya gelmişti.
Önce büyük oğlun Kasım'ı,
Toprağa verdin ellerinle.
Ardından diğer oğlun Abdullah'ı.
Sonra amcan Ebu Talibi.
Ne çok anardın iyiliklerini.
Üç gün sonra da,
Hatice annemizi.
İslam'ın biricik çiçeğini,
Ömrünün gerçeğini,
Kasımla Abdullah'ın annesini,
Topraklar aldı senden.
Hüzünler sıralanmıştı yüreğine.
Seni üzecek sözleri,
Dolamıştı müşrikler diline.
Neslin kesildi dediler.
Hayır, işte biz buradayız.
Seni seven bir orduyuz.
Sana verilen Kevser'le gururluyuz.
Biz ve çocuklarımız.
Acılar sıralanmıştı yüreğine.
Yaşlar doldu gözlerine.
Karşıdaki dağa seslendin.
Ey dağ dedin.
Ey dağ, benim başıma gelen,
Senin başına gelseydi dayanamaz yıkılırdın.
Bir acı akşamında,
Cebrail geldi.
Kalk dedi.
Bitecek artık acılar.
Şimdi miraç vakti.
Kavuşma vakti.
Vuslat ile geçecek hepsi.


Miraçta makamın gösterilmişti.
Ben burada kalayım o zaman dedin.
Hayır dediler henüz değil ki;
Dünya'da bitmedi yaşanacak günün.
Ya Resulullah, buralara nasıl döndün?
O makamından sonra.
Bu topraklara nasıl alıştın?
Toprakla teyemmüm yapılır ya.
Bu senin toprağa basmandandır.
Senin mübarek ayağınla,
Bastığın topraklar nur oluyordu.
Tuttuğun dallar gül oluyordu.
Haykırıyordun putlar kırılıyordu.
Şehadeti haykırıyordun.
Şirkin cümlesi yok oluyordu.
Zaten doğduğun zamanda da öyle olmuştu.
Putlar yüz üstü düşmüştü.
Mecusi'nin ateşi sönmüştü.
Mazlumun gözyaşı dinmişti.
Bırakın dedin,
Dünya onların olsun.
Bize Allah yetmez mi?
Dünya tuzak dedin.
Bize cennet yetmez mi?
Giderken ben sizi beklerim dedin.
Kevser'in başında.
Buna şüphem yok ama.
Ben Kevser'e gelir miyim?Bilmiyorum.
Niye mi? Biliyorsun işte günahlarım.
Senin ölçünde yaşayamadım.
Kur'anın emirlerini taşıyamadım.
Ne Kevser'e ne de sana şüphem var.
Ben Dünyayı kalbimden çıkaramadım.

Osman Ali AYDIN

Osman Ali Aydın