Kadınların Hakkı Şiiri

Kadınların Hakkı Şiiri | Ezgi Zelal YILDIRIM

Kadınların Hakkı

Ruhu düşleri kadar engin
Teni dağ esintilerinden ılık
Yüreği okyanus tınısı
yarınları yoğuran ellerinin her bir tırnağında ayrı bir hatıra
her bir tencerede yeni bir hatır
bakışının değdiği yerde umut
sesinin çınladığı her bir kulakta öğüt
kadın
nasırlı ellerinde bebesini yoğuran

kadın
ağıdıyla gülüşlü yarınları var kılan

kadın
işinde köle,

kadın
evinde hizmetçi

kadın
amelinde efendi

kadın

yarın..

Aslı Şahin

Ezgi Zelal YILDIRIM

Kadınların Hakkı şiiri eğitici şiirler okul şiirleri öğretici şiirler bilgilendirici şiirler dersimiz.com şiirleri öğrenci şiirleri amatör seçme şiirler şiir okul şiir sitesi

Kadınım

Anlatmak istesem seni
Dilim dönmez ki kadınım
Resmetmek istesem seni
Kalem çizmez ki kadınım

Katlandın hep şu huysuza
Sabır gösterdin arsıza
Gönlünü çalan hırsıza
Akıl ermez ki kadınım

İki kız bir oğlan verdin
Onlardı tek senin derdin
Ömrünü bizlere serdin
Gücün yetmez ki kadınım

Muhtaç olmayalım diye
Kaçıp koştun biteviye
Sendeki bu özveriye
Neler denmez ki kadınım

Rabbim alsın benimkini
Çok uzatsın seninkini
Halil senin kıymetini
Sanma "bilmez ki" kadınım...

HALİL MANUŞ

Halil MANUŞ

Dünya Kadınlar Günü 11

Aklı yok zannedildi kadınların ve kızın,
Eve hapsedildi fikri ile akılsızın…

Denildi, okumasın kötü yola düşecek,
Denildi, konuşmasın sesi işitilecek…

İtildikçe itildi kapı arkalarına,
Azarlandı dövüldü gafil yalanlarına…

Daha yaşı gelmeden para ile satıldı,
Tasması olmasa da kölelik yaptırıldı…

Sokaktan geçemedi laf atanlarım vardı,
Gülümsediğinden kahpe gözüyle bakıldı…

Dişiydi bağışlanamadı hep aşağılandı,
İftiralar atıldı, öldürüldü yakıldı…

Oysa kadın yüceydi çocuk doğuran oydu,
Eve düzen sağlayan düşünceler onundu…

O, hep dik duruşluydu onurlu şerefliydi,
Erkeği ve kadını eğitip büyütendi…

Vatana ve millete asker yetiştirendi,
İlmi ve adaleti aşılayan kimseydi…

O, daima hocaydı çocuklar karşısında,
Edep, ahlak, din sağlayan Rab rızasında…

Kadın evde olmasa huzur erir giderdi,
Kadın hep münevverdi o, evin direğiydi…

Evin güzelliğiydi neşe kaynağıydı,
Kocasının desteği başının da tacıydı…

Bırak dövülmesini o incitilemezdi,
Ardında bir Rab vardı onun tesellisiydi…

İsterse çalışırdı hâkim olabilirdi,
Ya da bir öğretmen olup eğitebilirdi…

İsterse hiç çalışmaz ev kadını kalırdı,
Çoluk çocuk işlerini tastamam yapardı…

Ev kadını da olsa hak isteyebilirdi,
Çocuğa bakma dâhil görevleri değildi…

Çünkü saygısı vardı ücret istemiyordu,
Rab rızası da vardı gönüllü oluyordu…

Kadın, hep akıllıydı kadın hep dikkatliydi,
Yanlışı sevmiyordu fikri hep en iyiydi…

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Anacığım

-Anneme ve bütün annelere-

Nasıl hatırlamam anacığım nasıl?
Kaç geceler bana ninni söylerdi,
Hasta olunca oydu başucumda bekleyen,
Biraz yorulmayayım, üzülmeyeyim, hemen
Alır kucağına okşardı, saçlarımı öperdi.

Nasıl hatırlamam anacığım nasıl?
Uzun kış geceleri masal masaldı.
Güzel çoban kızları, iyi kalpli sultanlar,
Bir suyun akışı gibi geçip gitti zamanlar
Şimdi ne o dünkü çocuk, ne de o masal kaldı.

Nasıl hatırlamam anacığım nasıl?
Yıkayan oydu mürekkep lekeli parmaklarımı.
Akşam biraz geciksem yollara düşerdi .
Sokağa çıkarken «Yavrucuğum üşütme» derdi.
Hemen bir kazak örerdi biraz boş kaldı mı.

Nasıl hatırlamam anacığım nasıl?
Bilirim yine kalbinde yerim anacığım.
Selam sana Kadınlar Günü İstanbul'dan.
Yeni dönmüşçesine bir akşam okuldan,
Vefalı ellerinden öperim anacığım.

Ümit Yaşar OĞUZCAN

Ümit Yaşar Oğuzcan

Kadına Yönelik Şiddete Karşı Uluslararası Mücadele Günü

Mazlumlar eziliyor zulmümüz hat safhada,
Vicdanlar iflas etmiş merhametli olmada...

Şiddet ki hiç dinmiyor hiç dindirilemiyor,
Sevgiyi pekiştiren kurallar gerekiyor...

Caydırıcı olmalı, affedilmez şartlarla,
Hapisten daha ağır işi kapatmamakla...

Kadın namus demektir iffeti korunmalı,
Kahrolsun tüm zorbalar, gaddarlar utanmalı...

Kadın anne demektir daima masum olan,
Ona el kaldırılmaz, kadın cana can katan...

Mehmet Tevfik Temiztürk

Mehmet Tevfik Temiztürk