Babam Benim İçimde Şiiri

Babam Benim İçimde Şiiri | sude

Babam Benim İçimde

Babam evin direği
Sevgi dolu yüreği
İlikte babamın
Bükülmez hiç bileği.
Bal tatlısı dil onun
Yumaşacık el onun .
Babamın sevgisiyle
Yanağımda gül onun .
Dusıyım dilinde,
Güvendeyim elinde.
Babam beni görüyor,
Has bahçenin gülünde.
Sevgiyle bakın bana.
Babam benim içimde.
Can kadar yakın bana.
Dağıtır derdi gamı.,
Babam gönül adamı ...
Eksik etme Allahım,
Başımdan babamı.

sude

Babam Benim İçimde şiiri babalar günü eğitici şiirler okul şiirleri öğretici şiirler bilgilendirici şiirler dersimiz.com şiirleri öğrenci şiirleri amatör seçme şiirler şiir okul şiir sitesi

Canım Aslan Babam

Doğduğum gün beni ilk sen kucağına aldın,
O gün seni sevmeye başladım.
Canım babam,
Aslan babam.

Sen beni büyüten ,
Sen beni seven.
Doğruyu,
Yalan söylememeyi,
Sen öğrettin bana,
Canım babam,
Aslan babam.

Beni böyle güzel büyüttüğün,
İçin sana çok teşekkür ederim.

Canım babam,
Aslan babam.

Begüm Ada Mucur

Babam Ve Ben

Her şeyden güzeldir baba
Bizi hep korur kollar
Güzel babalarımız

Bize bıkıp usanmadan hep bakar
Hiç tehlikeye atmaz bizi
Güzel babalarımız

Onun değerini bilelim
Hiç üzmeyelim
Güzel babalarımızı

burak caniş

Babalar

Yılda bir kez olsun gün kesinleşmiş,
Üç yüz altmış dört gün yok mu babalar?
Dünya ondan bile bir rant edinmiş,
Üç yüz altmış dört gün yok mu babalar?

Dünyanın yükünü çekmiş yıllarca,
İşine gelenler kullanmış bolca,
Ömrün katletmişler, belki hunharca,
Üç yüz altmış dört gün yok mu babalar?

Aile kurarken, sırtlamış yükü,
Düşünmeden dünya malı ve mülkü,
Bir aile olmak iken tüm lüksü,
Üç yüz altmış dört gün yok mu babalar?

Çocuklar oldukça genişliyor bak,
Yoksulluğu çekmek babaya mı hak?
Şöyle etrafına dön de bir kez bak,
Üç yüz altmış dört gün yok mu babalar?

Çalıştıkça beli büküldü gitti,
Ömrü çilelerle yıkılıp gitti,
Bu yolda kaç çarık giydi eskitti,
Üç yüz altmış dört gün yok mu babalar?

Bayramda çarşıya mecburen çıktı
Çocuğuna takım elbise şarttı,
Delik ceketinin cebine baktı,
Üç yüz altmış dört gün yok mu babalar?

Okula giderken kalem, çantayı,
Kış geldi sırtına verdi hırkayı,
Mutluluk mu buldu, gördü dünyayı?
Üç yüz altmış dört gün yok mu babalar?

Sigara içmeyin, babasınız ya...
Külünü dökmeyin sakın halıya.
Sizlere de kalmaz bilin bu dünya,
Üç yüz altmış dört gün yok mu babalar?

Gününüz kutluca olsun babalar,
Bakalım ne verecek size evlatlar,
Bence en iyisi candan kucaklar,
Üç yüz altmış dört gün yok mu babalar?

Necati Şimsek

Canım Babam

Gel, seninle anacığım, maziyi yadedelim,
Analım babamızı, ruhunu şadedelim,
O, bu masum yuvanın oldu aziz şehidi,
Bu günleri görmeden kara toprağa gitti.
Öttürse borusunu İsrafil bir an için,
Mezarı kıpırdasa, oynasa için için.


Halimize bir baksa, kaldırsa bir başını,
Silse gözlerindeki ıstırabın yaşını,
Kafasında yer alan istifhamlar çözülse,
Bizim için yaptığı bütün gamlar çözülse.
Sükunla toprakları çekse bir üzerine,
Halinden memnun olsa, yatsa tekrar yerine.


Sana şefkat gösterdi masum bir evlat gibi,
Sonra Azrail geldi korkunç bir feryat gibi,
Kasıp kavurdu gitti, onu beraber aldı,
Arkasında hatıra iki zavallı kaldı.
Bürüdü gözlerini korkunç hırçın bir korku,
Gözleri açık gitti, kaderin cilvesi bu.


Bazı ufka dalarım, gözlerini görürüm,
O gözler ki sahibi mezarda bir kötürüm,
Yerinden kıpırdamaz, kolunu kaldıramaz,
Yolumuzda durana vurmak ister vuramaz.
Seneler önümüze ıstıraplar yığardı,
Küçük kalplerimize kasırgalar sığardı.


O göklerden bakardı, bize ilham verirdi,
Biz muvaffak oldukça, güler selam verirdi,
Bugün, hayatımızda mustarip bir sükun var,
Ne kadar ferahlasak, onsuz bize dünya dar.
Ufuktaki gözlerin tahassürü bir sönse,
Ne olurdu Allah' ım, gidenler geri dönse...

Mehmet Akif Demirbaş