nurcan çok güzel................ 2013-11-20
Doğa Şiiri | Duran Gökkaya
Doğa
Doğa Doğa,şarkısını söylemeye başladı
Yeşillere büründü ormanlar
Mavi elbisesini giydi sevgili deniz
Doğa,ilahisini dinlendirmeye başladı
Çeşit çeşit türde hayvan
Renkli renkli yerde bitki
Doğa,kavuşmak için açtı bağrını
Sevdiğini barındırdı yüzyıllarca
Sevmediğini ezdi geçti bir çırpıda
Doğa, verilen güçleri sahiplendi
Kabul edeni yaşattı sorunsuzca
Resti çekenin, bakmadı gözyaşına
Doğa,sevda yüklü analar gibiydi.
Yeri geldi, merhametini gösterdi
Yeri geldi,kırdı,yıktı,geçirdi.
Doğa, İlah'ın kurduğu eşsiz mekan
Milyonlarca yıldır devam eden hazine
Kim yaşadı,kim yaşıyor,kim yaşayacak?
Duran Gökkaya şiiri Doğa şiiri Doğa ile ilgili şiirler eğitici şiirler okul şiirleri öğretici şiirler bilgilendirici şiirler dersimiz.com şiirleri öğrenci şiirleri amatör seçme şiirler şiir okul şiir sitesi
Doğa Şiiri Hakkında Yorum Yazın
Doğa Şiiri Hakkındaki Yorumlar
Yazılan son 2 yorum gösteriliyor.
İçerikle ilgili 2 yorum yazılmış.
Benzer Doğa İle ilgili Şiirler
Mevsimler
İlk mevsim ilkbahar,
Çiçek açar ağaçlar.
Arkasından yaz gelir,
Koşar,eğlenir çocuklar.
Sonbahar gelir arkasından,
Kurur ağaçlardaki yapraklar,
Dökülür dallarından.
Başlar arkasından yağmurlar.
Kışın ise kar yağar,
Her yer olur bembeyaz.
Kar da koşar,oynarız,
Sevinir bütün çocuklar.
YİĞiT YEŞiLDAĞ
Rüzgar
bazen sana bakınca
senin gibi olmak istiyorum
dalgalanıp uçmak
çok güzel bişey biliyorum
uçunca dertleri
hayatı unutmak istiyorum
seniinle dolaşıp
buluta arkadaş olmak istiyorum
bazı insanlar sevmez seni
oysa sen bir tanesin
seninle dolaşanların
dertlerini silersin
SEVCAN TANRIÖVER
Suç Kimin?
Bir köy göçürdüm diye,
Üzülme."Ey toprak!
Suç sende değil,
Baltayı ağaca,
İnsafsızca vuranda.
Genç ağaçları
Deviriyorum diye,
Üzülme."Ey balta!
Suç sende değil
Seni insafsızca
Ağaca vuranda.
Orman yok ettim diye,
Üzülme.Ey ateş!
Suç sende değil,
Seni ormana atanda.
Suç kimin?
Suç:
Genç ağaçları devirip,
Yağmur için
Allah'a yalvaranlarda.
Turgay Kaplan
Rüzgar
Şimdi bir rüzgar geçti buradan,
Koştum ama yetişemedim,
Nerelerde gezmiş tozmuş,
Öğrenemedim.
Besbelli, denizden çıkıp,
Kıyılar boyunca gitmiştir.
Tuz kokusu, katran kokusu, ter kokusu.
Yüregini allak bullak etmiştir.
Sonra başlamış tırmanmaya dağlara doğru,
Bulutları koyun gibi gütmüştür.
Okşayıp otları yaylalarda,
Büyütmüstür.
Köylerede uğradıysa eğer,
Islak, karanlık odalarda beşik sallamıstır,
Güneş altında çalışanlara,
İmdat eylemiştir.
Kentlerede uğramışki yanımdan geçti,
Haşhaş cicegine benzer kızlar görmüştür,
Bir gülüş,bir tel saç,allık,pudra,
Alıp gitmiştir.
Şimdi bir rüzgar geçti buradan,
Koştum ama yetişemedim,
Nerelerde gezmiş tozmuş,
Öğrenemedim.
Selenay KANSU (t. İmam Hatip Ortaokulu Öğrencisi )