Başöğretmen Şiiri

Başöğretmen Şiiri | Tarık ORHAN

Başöğretmen

Atatürk benim
Başöğretmenim.
Ne öğrendimse
Ondan öğrendim.

Baktım ki asker,
Ben de askerim,
Kars'ta, Kore'de
Nöbet beklerim...

Baktım kürsüde,
Nutuk söylüyor,
O'nun sesini,
Dünya dinliyor.

Ne heyecanlı
Ne heybetli O,
Türk tarihinde
En kudretli O.

Tarih okudum,
Baktım başta O.
Her iyi işte,
Her savaşta O.

Bu devrimleri
Hep O düşünmüş,
Milleti için,
Ağlamış gülmüş.

O semamızda
Ebedi güneş,
O gönlümüzde
En harlı ateş.

Çocuk kalbimle,
İlk O'nu sevdim.
Atatürk benim,
Başöğretmenim...

Tarık ORHAN

Tarık ORHAN

çocuk şiirleri okul şiirleri eğitici şiirler öğretici şiirler amatör şiirler şiirlerimiz öğrenci şiirleri belirli gün ve haftalar şiirleri

Atatürk Okulu

Bizim evin karısında bir okul
Adı Atatürk okulu.
Sabah, akşam çocuklar gider, gelir
Yürekleri Atatürk sevgisi dolu.

Bu çocukların her biri
Görmemiş ömründe Atatürk'ü.
Kimdir Atatürk, ne yapmış
Bilirler, kurtardığını yurdu.

Her sabah dersliklerde
Ant içerler Atatürk'ün resmine karşı.
"Türk'ün, doğruyum, çalışkanım" derken
Okşar çocukları Atatürk'ün bakışı.

Okulun en güzel yerinde bir köşe
Atatürk köşesi.
Tarih dersi verir çocuklara
Atatürk, örnek kendisi.

Her gün sabahtan akşama dek
Beş yıl bir okul süresi,
Kaç kuşak okusa bu okulda
Atatürk başöğretmeni.

Öğretir sevmeyi yurdu
Cumhuriyeti korumayı.
Yüceltmek için ulusu
Çalışmayı el ele yaşamayı.

Bizim evin karşısında bir okul
Adı Atatürk okulu.
Ne var ki Atatürk çocuğu bütün çocuklar
Bütün okullar Atatürk okulu.

Ahmet ALTÜMSEK

Ahmet ALTÜMSEK

Atatürk

Yapraklar dökülür kasımlarda,
Yeller uğuldar vadilerde, ne çıkar,
Bir özgürlüksün çağlara en güzelinden,
Sen bayrak bayrak fikirsin,
Ölüşün diriliştir yeniden.
Başak saçlarında Anadolu'm,
Gözlerinde yurdumun denizleri,
Sen yarınlara uzanmış ışık,
Savaşta kartal, barışta defne çelengi,
Sen sonu yenmiş zamansın.
Sende çarpar, sende düşünür Türkiye'm,
Sende büyür kucaklar,
Ulusun beyni, toprağın yüreği,
Kemal Paşam, Atatürk'üm !
Sen mayıslarda doğan güneş,
Evrenimin sabahı, damarımın kanı,
Sen mavilerde yeşeren yapraksın,
Bir yolsun sevgi, sevgi
Sen her mevsimde açan baharsın !

M. Güner DEMİRAY

M. Güner DEMİRAY

Söylevleri Okurken

Ya bir gece yarısı, ya bir sabah çok erken
Gözlerim yorulurken, parmaklarım donarken
Bir cümle, gözlerimin-ellerimin altında
Bir kavram şahlanıyor bir söyleyiş atında
Geziyor damarımı bir kutsal ısı gibi
Gazi'ce kımıldanıp Ata'ca doğrularak
Birden dalgalanıyor baş ucumda al bayrak
Haydi yiğit duygular korkunç karanlıkla cenk...

Babil duvarındaki ateşten harflere denk

Dolaşıp ülke ülke dolaşıp durak durak
Her geride durana-uyuyana çarparak
Şu bu kurdun ağzından kapıp aslan hakkımı
Yakasından tutarak bir bir bütün halkımı
Mustafa Kemal'im eliyle silkiyorum...
Sanki her söyleneni ben duyup ben diyorum...
Mondros'tan Lozan'a aklım çıkıyor yola
Ankara'dan İzmir'e duygularım dört nala
Tutuşuyor ne varsa gece gibi, kış gibi
Çağlıyor balkonumdan yağmurlar alkış gibi...

Behçet Kemal Çağlar

Behçet Kemal ÇAĞLAR

Mustafa Kemal'in Güvercin'i

Bir güvercin uçurdular İstanbul'dan Anadolu'ya,
Mustafa Kemal'in ellerinden hız alırdı.
Kınalı topuklarıyla lâcivert semalara
Büyük rüzgârla yükselir, alçalırdı.
Mustafa Kemal'in ellerinden hız alırdı.

Ateşli bahçelerde ötüşen kuşlar vardı,
Güvercin barış türküleri söylerdi her sabah.
Mustafa Kemal'i gördü mü dünyalar ona dardı,
Mavi kanatlarına işlenmedi bir günah
Güvercin barış türküleri söylerdi her sabah.

Bir yıl Ankara Kalesinde, bir yıl Rasattepe'de,
Edebi şarkılarla dalgalanan bayraktı.
Bir yıl Sakarya suyunda, bir Kocatepe'de;
İyilikle beslenmiş duygulu bir topraktı.
Ebedî şarkılarla dalgalanan bayraktı.

Mustafa Kemal'i öylesine severdi Güvercincik,
Mavisini gözlerinden, sarısını saçlarından almış.
Her sabah omzuna konup derdi ona: Kemalcik,
Daima insanlara dost elini uzatmış
Mavisini gözlerinden, sarısını saçlarından almış.

Arif Hikmet PAR
Kartal Bakışlı Deha'dan:

Arif Hikmet PAR