Mustafa Kemal Seslense Şiiri

Mustafa Kemal Seslense Şiiri | B. Kemal ÇAĞLAR

Mustafa Kemal Seslense

Yüzyıllar öncesinden
Yüzyıllar sonrasından sesleniyorum size
Ben Mustafa Kemal'im heyy...
Ben Mustafa Kemal'im.
Büyük büyük denizlerim vardır benim
Hürriyeti içmiş dalgalarım.
Hürriyetle kabarmış dalgalarım vardır benim
Ulusumun yarınında sevincim
Ben Mustafa Kemal'im heyy...
Karanlığı deler gözlerim.
Dalgalara binip gelmiş kahraman,
Gökçe gözlerine türküler yaktığımız...
Hâni bir güneş doğmuştu ya Samsun'dan
İşte benim...
Ben...
Mustafa Kemal...
Ölmek yaşamaktır vatan uğrunda
Deyip, öyle girdim savaşa
Komut verdim
Şahlandı cümle vatan
Boğdum kör talihi zindanında.
Bahtı gülen anaları yurdumun
Gökleri, dağları, denizleri
Yarınları, güvenip de uyuduğum
Aslan yeleli ışığı sınırlarımın
Mehmetleri
Tutun ellerinden yüreklerinizin
Sevgilerinizle beni yıkayın.
Yüzyıllar öncesinden
Yüzyıllar sonrasından gelir sesim
Sevdiğim
Bir tanem
Türkiye'lim
Sen varoldukça belli ki
Ben Mustafa Kemal'im.
Sen var oldukça belli ki
Ben Mustafa Kemal'im.

B. Kemal ÇAĞLAR

B. Kemal ÇAĞLAR

çocuk şiirleri okul şiirleri eğitici şiirler öğretici şiirler amatör şiirler şiirlerimiz öğrenci şiirleri belirli gün ve haftalar şiirleri

Atam

1881 de doğdun
Adını dağlara yazdın
Silahının mermisini
Düşmana savurdun

Hiç korkmadan savaştın
Düşmana karşı yarıştın
Seni her Türk Milleti seviyor
10 Kaımda Her Türk Milleti Hüzünleniyor

10 yaşında

Atatürk Ve Ben

Mustafa Kemal'i gördüm düşümde
Bakıyordu mavi gözleri ışıl ışıl
Bana karmakarışık sorular sordu
29 Ekim 23 Nisanda
1922 'de ne oldu

Sonra anlat dedi Kurtuluş Savaşını
Hangi tarihte neler oldu
Sen bir Türk çocuğusun

Bu vatan senin ellerinde yükselecek
Kaç yılda bitirdin ilkokulu
Öğretmenin kim diye sordu

Ağladım
Cevabımsa siz oldu
Meğer bilmediğim ne çok şey varmış

Anıt Kabrin sütunlarını
Merdivenlerinin sayısını sordu
Verecek cevap bulamadım
Korkma diyordu sadece

Şöyle bir başımı kaldırdım gülüyordu
Dona kaldım sessiz
Ürkekçe doğrulttum başımı
Yanılmıyordu

Bir bilmece soracağım sana
Bunu cevapla yeter diyordu
Sonsuzluk bunun adı
Anlamıştım ne demek istediğini

Benimle konuşan O'nun ruhuydu
Bu çok tatlı bir oyundu
Yalvardım gitme biraz daha kal diye
Dinlemiyordu

Sonra birdenbire çatıldı kaşları
Soru sormak konuşmak yok diyordu
Son sözü döküldü dudaklarından
Bana oku oku da öğret

Türk çocuğu ne zaferler kazandı
Bu vatan sonsuza dek onun diyordu

Mehmet OCAK

Atatürk'ümüz

1881'de doğdun
1938'de öldün
Bu zaman içinde,
Kurdun cumhuriyeti,
Başlattın çağdaşlaşmayı,
Sen buldun hürriyeti
Benim yüce ATA'M

BURCU YAMAN

BURCU YAMAN

Resim

Her gün
Enginlerden engin
Yücelerden yüce
Bir duygu sarar bizi
Bu sınıfa girince.

Yanda, bir uçtan bir uca.
Mavi deniz
Odanın içinde güneşleri bulunca.
Isınırız.

Enginlerin engini deniz olsa
Deniz ufak!
Yücelerin yücesi güneş olsa
Güneş küçük!

İlk günü gördük, nerden geldi:
Duvardaydı
Denizleri, güneşleri
Küçülten büyüklük.

Kürsünün üstünde bir resim:
Gözleri denizlerden mavi
Bakışları güneşlerden sıcak.
Dört mevsim.

Kürsünün üstünde:
Atatürk'üm, arkasında al bayrak
Kolları kavuşturmuş göğsünde.

Bu resimle başlar bizim günümüz
Karşımızda Atatürk'ü gördükçe
Kıvançla dolar, taşar gönlümüz.

Öğretmenimizin kürsüde
Verdiği dersi
Dinler bizimle birlikte
Atatürk'ün resmi.

Çalışkanız, çünkü
Çalışınca
Bakarız, Atatürk güldü.

Bir yanlışlık yapsak
Bulutlanır gözleri
Anlarız Atatürk üzüldü.

Gelsek kürsünün dibine
Görür bizi
Eğilince.

Kalksak, gitsek gerilere
Otursak arkalarda;
Başımızı kaldırmadan duyarız:
Atatürk orada.

Öteki odalarda
Başka başka resimleri Ata'mın.
Atatürk'üm artık ömrüm oldukça
Bu resminle karşımdasın!

Yok hiç birinde
Bundaki tılsım
Değişen çizgilere
Canlı gibi bu resim.

Öyle canlı ki sanırım
Bende bir gün okulu bitirince
Uzanan ellerinle
Okşanacak sırtım.

Öyle canlı ki, sanırım
Karanlık bile olsa
Aydınlanır yollarım.

Tıpkı sınıftaki gibi
Yapacağım bir işte
Bu resmindir rehberim:
Kötülüğe uzanırsam
Çat kaşlarını
Tutulsun ellerim

Tıpkı sınıftaki gibi
Bütün ömrüm boyunca
Yaptığım her işte
İyi, doğru oldumsa
Sevincini belli et.
Gülümse!

Yaprak yaprak dökülürken önümde
Her yıl dört mevsim;
Sınıflar içinde yalnız bu sınıf
Resimler içinde yalnız bu resim!

Behçet Necatigil

Behçet NECATİGİL