Adamın biri oğluyla birlikte ormanda yürüyüş yapıyorlarmış. Çocuğun, ayağı takılıp düşünce canı yanmış ve “Ahh!”' diye bağırmış. Aynı sesin, ilerdeki kayalıkların oradan da geldiğini duymuş. Şaşkınlık ve merakla;
- Sen kimsin? diye bağırmış. Aldığı cevap, Sen kimsin? olmuş. Cevaba kızıp,
- Sen bir korkaksın! diye bağırmış... Kayalıklardan gelen ses, Sen bir korkaksın! olmuş.
Çocuk babasına dönüp;
- Baba neler oluyor böyle, bu da ne? diye sormuş. Babası;
- Oğlum, dinle ve öğren! demiş; kayalıklara dönüp, ''Sana hayranım!'' diye bağırmış. Gelen cevap, ''Sana hayranım!'' olmuş. Baba tekrar bağırmış, ''Sen muhteşemsin!” Gelen cevap, ''Sen muhteşemsin!”. Çocuk daha da şaşırmış, ne olduğunu anlayamıyormuş…
Babası, çocuğa dönerek, şöyle devam etmiş;
- Buna yankı derler, ama aslında bu yaşamdır. Yaşam, daima sana, senin verdiklerini geri verir. Yaşam, yaptığımız davranışların yansımasıdır. Daha fazla sevgi istediğin zaman daha çok sev! Daha fazla şefkat istediğinde, daha şefkatli ol! Saygı istiyorsan, insanlara daha çok saygı duy… İnsanların sana karşı iyi olmasını istiyorsan, sen de başkalarına karşı iyi olmalısın. Bu kural, yaşamımızın bir parçasıdır, her zaman geçerlidir.
