misafir Hulya ozene buradan sevgiler 2017-01-13
Yangın Şiiri | Hülya ÖZER
Yangın
Bir küçük kıvılcım
Alevleri hazırlar.
Dikkatsizlik sonunda
Çıkar bütün yangınlar,
Ateşte yemek kalmaz.
Elektrikle oynama!
Hep böyle yanlış işler.
Neden olur yangına.
Sönmeyen bir sigara,
Zarar verir ormana.
En büyük düşmanlıktır,
Bu güzelim vatana.
Yangın şakaya gelmez,
Dikkat edin çocuklar.
Bir kıvılcım yüzünden,
Yanabilir yuvalar.
Hülya ÖZER
Yangın Şiir Hülya ÖZER Şiirleri Yangından Korunma Haftası Şiirleri çocuk şiirleri okul şiirleri eğitici şiirler öğretici şiirler amatör şiirler şiirlerimiz öğrenci şiirleri belirli gün ve haftalar şiirleri
Yangın Şiiri Hakkında Yorum Yazın
Yangın Şiiri Hakkındaki Yorumlar
Yazılan son 4 yorum gösteriliyor.
İçerikle ilgili 4 yorum yazılmış.
Benzer Yangından Korunma Haftası Şiirleri
Orman Yangını
İkimizin de ateşe ihtiyacı vardı
Evlerimizden uzakta geçirdiğimiz
Kamp günlerinde...
Üşüdüğümüz anlarda ısınmak,
Karanlıktan kurtulmak,
Acıkınca yemeklerimizi ısıtmak için...
İkimizin de ateşe ihtiyacı vardı...
Sen yakmasan belki ben yakacaktım...
Sen yaktın diye ben odun atmasa mıydım?
Amaç ateş yakmaktı sadece
İhtiyaca binaen...
Amacımız Beyoğlu sokaklarındaki gibi
Tarihi evleri kundaklayıp
Yerine beton binalar dikmek değildi ki?
Sadece ateşe ihtiyacımız vardı...
Sadece rüzgarın çıkacağını kestiremedik
Rüzgarın çıkıp alevleri dağıtacağını,
Masum bir ateşi yangına çevireceğini,
Etrafa korku saçacağını kestiremedik...
Bilemedik her tarafa uzanıp, her şeyi yakacağını
Bilemedik ormana sıçrayıp önünün alınamayacağını...
Bir şeyler yapmalıyız, söndürmeliyiz bu yangını
Engellemeliyiz memleket faciasına dönüşmeden...
Yanacak olan sadece sen ve ben değiliz
Kuru ağaçlar da yanacak, yaşlar da...
Yıllanmışlar da yanacak, yeni filizlenenler de...
Geçmiş yanacak, bugün yanacak,
Daha da kötüsü yarınlarımız yanacak...
05.01.2002
23: 05
Mert Aşık
Mert Aşık
Gaz Kaçağını Ateşle Test Etme
Düşünemiyoruz, yanlışlık yapıyoruz
Sonu ölüm de olsa pek akıllanmıyoruz...
Kaçak olduğu zaman akıl yetersiz kalır,
Çakmak ile tüp patlar her ne varsa yıkılır...
Tecrübeliler ölür, yeniler bunu bilmez,
Çakmak yine akılda örf adettir eksilmez...
Yine bir gaz kaçağı çakmakla denenecek,
Ev yine yıkılacak çok kimseler ölecek...
Deterjanlı sularla ya da köpüklü suyla,
Başka usuller de var millet giderken aya...
Tecrübe edinilmez eğitim almak gerek,
Türüm tükenir ise bir gün ilerlenecek...
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Yangın
Telefon yokken kentlerde,
Yangın çıkınca bir yerde,
Dumanı, ilk gören adam
Seçerek yüksek bir dam:
"Yangın vaar!" diye inlerdi.
O, ne korkulu günlerdi
Çoluk, çocuk, hoca, hacı,
Bir o kadar tulumbacı,
Takır takım koşarak,
Yangın yerine giderdi.
Çoğu kez onlar gelmeden,
Yangın evi kül ederdi.
İtfaiye kuruldu da
Yangın derdi sona erdi.
Mehmet Necati ÖNGAY
Mehmet Necati ÖNGAY
Yangın
Ateşle oynamışlar,
İki kardeş bir ara.
Odalarını sarmış,
Dumanlar kara kara.
İtfaiye gelmiş de,
Söndürmüş bu yangını.
Tutuşan yuvaları
Olmadan kül yığını.
Bütün oyuncakları,
Birer birer yanmışlar.
Yavrucaklar korkudan,
Düşünüp hastalanmışlar.
Doktor ikisine de,
Yetiştirmiş ilacı.
Yangınlar ölüm gibi.
Pek acıdır, pek acı.
Tevfik ÖZBEN
Tevfik ÖZBEN