Fevzi Günenç Şiirimi yayınladığınız için teşekkür ederim. FEVZİ GÜNENÇ 2014-02-16
Utku Bana Abla Dedi Şiiri | Fevzi GÜNENÇ
Utku Bana Abla Dedi
Utku küçücük bir çocuk
yaşı ya bir, ya bir buçuk
daha tek söz edemiyor
ama ne güzel gülüyor!
Doğa üç yaş büyük ondan
ana okulunda yeni
dizinden hiç indirmiyor
küçük erkek kardeşini.
Mamalarını yedirir
paylaşır oyuncağını
masal söyleyip uyutur
öper iki yanağını.
Nasıl karşıladı beni
o akşam eve dönünce
sanırsınız uçuyordu
kapılmıştı bin sevince!
Gül bahçesi sanırdınız
görseydiniz ah yüzünü
fısıldadı babacığa
verir gibi bir gizini...
"Şu minik Utku'muz var ya
ne yaptı haydi bil baba
inanmazsın belki ama
bugün "abla" dedi bana! "
Konuşunca ayrı güzel
okuyunca ayrı güzel
bu onların özelliği
ayrı her yaş güzelliği.
Tomurcuklanırsa nasıl
Sulandığı zaman çiçek
çocuklar da sevildikçe
daha çabuk büyüyecek
Altın topu vardır mutlak
her ocağın her bir evin
sevilmeye muhtaçtırlar
sevin onları, çoook sevin!
Fevzi GÜNENÇ
çocuk şiirleri okul şiirleri eğitici şiirler öğretici şiirler amatör şiirler şiirlerimiz öğrenci şiirleri belirli gün ve haftalar şiirleri
Utku Bana Abla Dedi Şiiri Hakkında Yorum Yazın
Utku Bana Abla Dedi Şiiri Hakkındaki Yorumlar
Yazılan son 1 yorum gösteriliyor.
İçerikle ilgili 1 yorum yazılmış.
Benzer Karma Çocuk Şiirleri
Olmaca
Ben çocuk olsaydım eğer
Kav çakmak satardım
Bulut amcalara
Pamuk şekeri alırdım yerine
Patlamış mısır alırdım
Ben çiçek olsaydım eğer
Hiç saksı giymezdim ayağıma
Ödünç kanat alırdım
Güvercin teyzemden
Barış uçardım üstünüze
Ben ırmak olsaydım eğer
Altıma saklamazdım ayaklarımı
Öyle yaklaşmazdım denize
Düşmana yaklaşır gibi
Sürüne sürüne
Ben tüfek olsaydım eğer
Patlamazdım kimsenin üstüne
Bir tetiğimden utanırdım
Bir de eğri parmağından
İnsan amcaların
Ali YÜCE
Ali YÜCE
Dünya Çocuklar Günü
BUGÜN DÜNYA ÇOCUKLAR GÜNÜ
HAYDİ KALKIN ÇOCUKLAR
KENDİMİZ İÇİN BİRŞEYLER YAPALIM
DÜNYADA BARIŞ SALAYALIM
SUSSUN ARTIK SİLAHLAR
ÖLMESİN MASUM ÇOCUKLAR
AĞLAMASIN ANA BABALAR
BUGÜN DÜNYA ÇOCUKLAR GÜNÜ
RABİA aksel
Geçmiş
Gide gide nereye vardım
Karlı bozkırda koşup koşup
Bodur bir ağaç kaldı belleğimde
Gümüş yüzükler gibi incelmiş
Babam didinirmiş hababam
Fincan çekilirmiş sırtına
Uzun ırmakları yorgunluğun
Oturma odamızda geçermiş
Derken gökyüzü girmiş araya
Derken giriş o giriş
İbrişim örülü bencilliğimi
Büküp eğiren hep kelimelermiş
Bir çağ adı gibi hep anılacak
Diye düşünmüştüm ama değilmiş
Ey özenle dokunmuş sırmalı kumaş
Bir kez bile giyilmeden eskimiş
Gide gide nereye vardım
Karlı bozkırda koşup koşup
Bodur bir ağaç kaldı belleğimde
Gümüş yüzükler gibi incelmiş
Hilmi YAVUZ
Hilmi YAVUZ
Resim
Bize bir gemi resmi çiz dedi çocuklar
Önce denizi çizdim
Sonra gemiyi
Bize ağaç resmi çiz dediler
Önce toprağı çizdim
Sonra gövdesini, dallarını
Bir de çocuk resmi çiz dediler
Önce annesini çizdim, yanına babasını
Sonra da kendisini
Mehmet Şeker
Mehmet Şeker