Otizmlide Hiperaktivite Bozukluğu 2 Şiiri | Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Otizmlide Hiperaktivite Bozukluğu 2
Hoplayıp zıplamaktan yoğunlaşamıyorsun,
Arkadaşlarına sıkıntı çıkarıyorsun…
Hasan’ı itekledin Kerem’i de ağlattın,
İş birliği içinde böyle yapmamalısın…
Düşünmen gerekecek aklına gelenleri,
Uzun süreli işlerde yol gereklerini…
Yoksa uyamıyorsun sınıf kurallarına,
Sıkıldığından mıdır bakmazsın yarınlara…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Otizmlide Hiperaktivite Bozukluğu 2 eğitici şiirler çocuk şiirleri okul öğrenci şiirleri Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Otizmlide Hiperaktivite Bozukluğu 2 Şiiri Hakkında Yorum Yazın
Otizmlide Hiperaktivite Bozukluğu 2 Şiiri Hakkındaki Yorumlar
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Benzer Otizm ve Otistik Çocuklarla İlgili Şiirler
Otistik Çocuk Ve Bebek Bezi
Bez, onun rahatlığı onun alışkanlığı,
Terk de edemeyeceği takıntı varlığı,
Ya laf edilemeyecek dokunulmazlığı,
Ya tıbbi bir sorunu ya da rahatsızlığı,
Zannetmem otizme has otizmlinin durumu,
Bilinç eksik kalınca bir sorun oluşumu…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Otizm Sınıfında Şeref Köşesi
Her üç çerçeve de şart her biri de gerekli,
Şeref kazandırmalı, şahsiyet yüklemeli,
Göze denk geldiğinde kalite yükseliyor,
Sınıf zenginleşiyor, yürek güncelleniyor,
Otizmlim tamam, diyor ruhtan gelen huzurla,
Atam, marşım, bayrağım şeref kazandırmakla…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Otizmli Adel Oyuncak Tutkusu İle 10
Tamamı gerekliydi atmayın diyemezdik,
Amir, attık demişse alıp da gidemezdik,
Yani şahsım karışsa ortam karıştırılsa,
Bilmediğimiz işler yakışık hâl almazsa,
Sıkıntı çıkarmakla belki laf yer dururduk,
Akla gelmez şekilde, sorun oluştururduk,
Neyse ki getirmiştik Adel’in sayesinde,
Kullanılsın şeklinde, araç gereç işinde,
Sınıflarımızdan isteyenlere vermekle,
Okul içerisinde yol bulma şekli ile
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Otistik Çocuk Duygulu
Der, “Niçin gönderildim insanlığın içine?
Engellenmiş hâlle ulaşamazsam sevgine…
Koşsam da oynayamam ardımda annem babam,
Günah mı işledim de huzurlu yaşayamam…
Bebekliğim geçmiyor yaşım olgunlaşsa da,
Dostlarım üzülüyorken kaldım ortada…
Dayanamaz hâldeyim bu ne zamana kadar,
Muhtaç bırakılmışım ki her şeyim hep zarar…
Zamanım uzun değil kaybedenlerden oldum,
Doğduğum günden beri sıkıntılarla doldum…”
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK