Otizmli Çocuk Ve Mavi Işık Şiiri | Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Otizmli Çocuk Ve Mavi Işık
Işık, diyelim dedik hem de bu mavi ışık,
Otizmlilerim için olduğumuzdan alışık,
Her Nisan aylarının ikisi geldiğinde,
İş birliği içinde bilinç geliştiğinde,
Mavi ışıklar yakar maviye bürünürüz,
Mavi renklerle başlar otizmliyle yürürüz…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Otizmli Çocuk Ve Mavi Işık eğitici şiirler çocuk şiirleri okul öğrenci şiirleri Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Otizmli Çocuk Ve Mavi Işık Şiiri Hakkında Yorum Yazın
Otizmli Çocuk Ve Mavi Işık Şiiri Hakkındaki Yorumlar
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Benzer Otizm ve Otistik Çocuklarla İlgili Şiirler
Otistik Çocuk Pantuflalarıyla 6
Üç beş tepki gelse de ayakkabı işiyle,
Terlik veya pantuflanın şart edilmesiyle,
Hem zor olmayacaktı uygun kurallar ile
Hem de basılan yerlerin temizlenmesiyle,
Bebeksi hâllerine pantuflalar yakışmış,
Rengârenk bir şekilde hoş görünüm sağlamış…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Otizmli Hasan Varken Sınıfıma Girmeyin
İstemiyoruz, dedik teneffüs anlarında,
Bir bardak çayınızla hemen yanı başımda,
Ya da elde bir çocuk ziyaret bahanesi,
Şahsım ile muhabbet fikir vesilesi,
Hiçbiri mümkün değil Hasan’ım sıkıntıda,
Şahsım çıkmasa bile dinlenme molasında…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Otizmli Efe Nöbet Geçirdiğinde 5
Yoğun bakımdan çıkmış evine gönderilmiş,
Uykusunu almadan, servise bindirilmiş,
Dedik, dinlenmeli ve kendisine gelmeli,
Bilinç adı altında vicdansızlık edilmemeli,
Anneye, dedik çocuk hastadır gelin alın!
Anne, dedi gelemem siz gerekeni yapın,
Yatak serdik yatırdık sorumluluk şahsımın,
Bu hoş olmaz şeklinde çoktu karışanlarım,
Uyuması gerekliydi, kendine gelmesinde,
Çocuk hazır değildi bilinç yüklenmesinde…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Otistik, Deyiver Şahsıma
Sen, ey çocuk alınma şahsımı dinleyip de!
Rabbe asi nefsime her karşı görüşümde…
Sanma ki kırmışımdır şahsımdan başkasını,
Ya da üç beş laf vurup da sundum yanlışını…
Oysa durumum farklı sizden biridir şahsım,
Bu yüzden de dinmiyor vicdan azabım…
Ruhum, bedenimledir, sizlerden birisidir,
Bedenimse azapta, kulların sefilidir…
Örnek dahi olamam siz gibi çocuklara,
Rehber, dersen sayılmam saygı duyulanlara…
Şairlikse tümden geç sıkıldığımızdandır,
Boş uğraşılardan, faydasızlığımızdandır…
Karaladık ve yazdık apar topar ve hızla,
Vesile olur, diyerek yazılarımızla…
Oku, ders al ve gül geç tüm şiirlerimizle,
Düzelt duygularını düşüncelerimizle…
Hem biraz dua eder hem de anarsın bizi,
Hissedersen içinde duyarsın sevgimizi…
Ya da bağışlar gibi yanımızdan geçiver,
Selam vermesen bile otistiktir deyiver…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK