Otizmli Çocuk Merhametle 4 Şiiri | Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Otizmli Çocuk Merhametle 4
Sen, gibi geç kalmasın habersiz yaşamakla,
Görüp de saklanmasın sevgiden kaçınmakla,
Sevsin canı cananı can taşıyanlarını,
Candan da ilerisi Rab yaratıklarını,
Yoksa senden de kaçar senden de uzaklaşır,
Kendisi de bunlara dâhil vicdansızlaşır…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Otizmli Çocuk Merhametle 4 eğitici şiirler çocuk şiirleri okul öğrenci şiirleri Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Otizmli Çocuk Merhametle 4 Şiiri Hakkında Yorum Yazın
Otizmli Çocuk Merhametle 4 Şiiri Hakkındaki Yorumlar
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Benzer Otizm ve Otistik Çocuklarla İlgili Şiirler
Otizmli Çocuk Legoları 2
Bir denge işi ile yol geliştirmeli,
Renk ya da şekiller birleşebilmeli,
Hangi Lego olursa standart şekiller ile
Her nevi bağlantıyla denk gelebilmesiyle,
Hem israf olmayacak uyan ve uymayanlar,
Hem de atılmayacak uygunsuz sayılanlar…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Otizmli Yaşar’ın Ağlamama Sebepleri 5
İçten gelen sevgiyle Yaşar’a baktığımda,
Yol vicdan işi dedim zemin ağladığımda,
O, otizmli bir çocuk şahsıma vursa n’olur?
Elde tedbir yok ise hâlden sorumlu mudur?
Bilinç alma sonrası, onun susmuş olması,
Ben hazırım der gibi davranış kazanması,
Sanki bir sebep gibi tüm bu anlatılanlar,
İçten içe bir hâlde yol yordam sağlamalar…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Otizmlinin Oturma Düzeni
Amirler emir verince ta yukarılardan,
Başka da çare yoktur kurallara uymaktan,
Denildi, her çocuk kendine ait sırada,
Sıra üstünde adı şahsına has olmada,
Dedik, ad ve soy adla masa verilebilir,
Bir oturma düzeni geliştirilebilir…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Otizmli Çocuğa Yer Vermeliydim
Aracım olmayınca vaktim yollarda geçer,
İbret veren anlarla gelişir düşünceler,
Tanıdığım bir çocuk annesinin yanında,
Yer vermem gerek, dedim onu tanıdığımda,
Anne, deyip duruyordu oturma fikri ile
Anne bakıp duruyor beyaz saçları ile
Yarı açık bir hâlde dağınık vaziyette,
Çocuk çekiştirmese çeki düzen vermekte,
Biraz olsun çilekeş yıpranmış hâlleriyle,
Etrafa bakındı yer bulma düşüncesiyle,
Yer yok, diyor gibiydi bir kenarda dikilip,
Tutunma şekli ile bir denge geliştirip,
Evlat gel otur, dedim kolundan çekiştirip,
Koltuğun kenarından bir yere yerleştirip,
Anne ayakta idi çocuksa yerleşmişti,
Her şey yolunda idi bir dert gelişmemişti…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK