Otizmli Çocuk İşi Sabırdı 2 Şiiri | Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Otizmli Çocuk İşi Sabırdı 2
Acele eder isek kaybedebilir idik,
Her kaybedilen çocukla üzülebilirdik,
Biz, kaybetmeyecektik sevgi ile varmakla,
Her sevgi içine de saygı yolu katmakla,
Sevgi saygı güvenden bir yön geliştirmekle,
Yön üzerindense üst katlara yükselmekle…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Otizmli Çocuk İşi Sabırdı 2 eğitici şiirler çocuk şiirleri okul öğrenci şiirleri Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Otizmli Çocuk İşi Sabırdı 2 Şiiri Hakkında Yorum Yazın
Otizmli Çocuk İşi Sabırdı 2 Şiiri Hakkındaki Yorumlar
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Benzer Otizm ve Otistik Çocuklarla İlgili Şiirler
Otizmli Hasan Boş Bırakılmayacaktı 9
Hasan’ım boş değilsin iki yeni hocanla,
Her ikisi de sana davranış sağlamakla,
Bizlerden daha da genç şahsınla uğraşmakla,
İç içe olmasalar da ilgili durumla,
Yakında döneceğim emir gereğiyle,
Seni eğitmekle yakından ilgilenmeyle…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Otizmli Eşit Bilinçle
Başlı başına bilinç eğitim şekli ile
Tek fikir ve tek görüş düşüncelerimizle…
Aynı anda seviye yaklaşım şekli ile
Milli ya da manevi düşüncelerimizle…
Bilgi birliği yolla bütünlük fikri ile
Tek yerden mezun veren düşüncelerimizle…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Otizmli Ali Hayır Sözüyle 14
Çay dışında pek yoktu tutulacak ricamız,
İnat gerektirmeden ona yol sağlamamız,
Babasıyla kalınca evde yalnız bir hâlde,
Su katılmış da olsa naylon bardak içinde,
Bir pekiştiren işi her şeyden de ileri,
Kahvaltının yanında kazanç sağlayan veri,
Fikir düzenlemede zorda kaldığımızda,
Geçici sürelerimiz, davranış almasında,
Hayır, başlangıcında yanlışı kaldırmada,
Düşüncelerimize köprü oluşturmada…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Otizmli Çocuklarla Beslenme Dersinde 19
Anı gibi algıla bazen dizelerimi,
Yürekten gelen şiirsel izlenimlerimi…
Bahseder anlatırız uydurmadan katmadan,
İyiye vesileyle sorun oluşturmadan…
Yemekhane içinde yemek yemeyenler var,
Aç dahi olsalar yemek reddedenler çıkar…
Adel yemek yemezdi etrafına bakınca,
Hocası yemediğinden şahsı tek kalınca…
Hocası aç iken parasıyla yiyemezken,
Dikilmiş ayaküstü bakıp yutkunur iken…
Israrla ret ederdi önündeki yemeği,
Diğerleri müstesna bir düşünce gereği…
Çünkü biliyordu ki öğretmeni yanında,
Eşit davranıyordu göz hakkı kavramında…
Çoğu hocamız toktur aile içerisinde,
Şahsımsa daima aç evinde iş yerinde…
Teneffüse de çıkmaz çocukların içinde,
İstisnalar dışında işler fark edilmede…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK