Otistik Çocukla Rol Düşüncesi 4 Şiiri | Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Otistik Çocukla Rol Düşüncesi 4
Her ne öğretilmişse tersi de gerçek demek,
Boşu boşuna durumdur bilinçlenememek,
Ağır olup da ilaç kullanan çocuklarda,
Rol yapma eylemleri zorluk aşamasında,
Basit kavramlar yoksa oyun içerisinde,
Garip garip bakacaktır düşünce gerisinde…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Otistik Çocukla Rol Düşüncesi 4 eğitici şiirler çocuk şiirleri okul öğrenci şiirleri Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Otistik Çocukla Rol Düşüncesi 4 Şiiri Hakkında Yorum Yazın
Otistik Çocukla Rol Düşüncesi 4 Şiiri Hakkındaki Yorumlar
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Benzer Otizm ve Otistik Çocuklarla İlgili Şiirler
Otizmli, Bilinçlenmek İstemiyordu 4
Çok kimse aldanıyor çok kimse aldatıyor,
Otizmli masumluğunu görmezden geliyor,
Çünkü o konuşmuyor bizler konuşuyorduk,
O, konuşamıyorken tercüme ediyorduk,
Diyorduk, şunu dedi ya da bunları dedi,
Şunu, bunu düşündü ya da demek istedi…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Otizmli Çocuklarla Beslenme Dersinde 4
Yemek yeme evveli el yüz temiz olmalı,
Lavaboya varılıp temizlik sağlanmalı…
Derde neden olmadan saygı gösterilerek,
İçeriye girince sıra beklemek gerek…
Tabldot taşınarak otizmli ağır değilse,
Yoksa oturulacak beklenecek yemekse…
Yemek yeme şeklinde fikirler edinecek,
Ona buna dönüp de köfte istemeyecek…
Yemek yedikten sonra tabaklar taşınmalı,
Ayrımları yapılıp bir yere konulmalı…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Otistik Çocuk Bebek Bezleriyle 12
Şahsımsa üzülme, der çocuğun durumuna,
Vakti gelmedi ise bak işin oluruna,
Der, kurum desteğiyle eğitim metotları,
Tavsiyeler şeklinde bilinç aralıkları,
Hem de aynı zamanda üniversite yolu,
Otizm üzerinde doktor gel der randevulu…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Otizmli Çocuk Zihinsel Velisiyle
Amca, garip olunca insandan sayılmadı,
Her kim ne derse desin güven toplayamadı…
Hiç gelmesin, denildi tehlike sebebiyle,
Hâli ve tavrı ile ürküntülü şekliyle…
Haksız da sayılmazlardı evine gitmeliydi,
Ama bu sefer de yeğen gelemeyecekti…
Başka da velisi yok çocuğun durumuna,
Onun seviyesinde bir sahip varlığına…
Kal, dedik dışarıda bu da mümkün olmadı,
Bahçeye de hiç girme desek de yakışmadı…
Sanki meczup gibiydi hâl tavır açısından,
Artık gelmeyecekti kalbi kırıldığından…
Çocuk da gelemedi çünkü ağır durumda,
Amca sahip çıkmaktaydı sorun çıktığında…
Bir suç da işlememiş zihinsellik dışında,
Masumiyet şeklinde saflık aşamasında…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK